MAHKEMESİ : ELAZIĞ 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
(TÜKETİCİ MAHKEMESİ SIFATIYLA)
TARİHİ : 15/01/2013
NUMARASI : 2010/482-2013/39

Yanlar arasında görülen tapu iptali tescil ve tazminat davası sonunda, yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar davacılar ve davalı tarafından yasal süre içerisinde temyiz edilmiş olmakla dosya incelendi, Tetkik Hakimi..... raporu okundu, açıklamaları dinlendi, gereği görüşülüp düşünüldü;

Dava, muris muvazaası hukuksal nedenine dayalı tapu iptali tescil ve tazminat isteklerine ilişkindir.
Davacılar, miras bırakan babaları A."ın kayden malik olduğu 1812 parsel sayılı taşınmazı satış yoluyla davalı F.ya temlik ettiğini, 330 ve....ada 8 parseldeki zemin kat 1 nolu bağımsız bölümün ise parasını bizzat ödeyerek ikinci eşi davalı F.adına tescil ettirdiğini, yapılan tüm işlemlerin mirasçılardan mal kaçırma amaçlı ve muvazaalı olduğunu ileri sürerek iptal ve payları oranında adlarına tescil, ayrıca 313 parsel davalı tarafından üçüncü kişilere satıldığından toplam 5.000TL tazminat isteklerinde bulunmuşlardır.
Mahkemece, 313 parsel sayılı taşınmazın taraflarla ilgisinin bulunmadığı, dava dışı kişilere ait olduğu, diğer çekişmeli taşınmazların ise miras bırakan tarafından mirasçılardan mal kaçırma amacıyla muvazaalı olarak davalıya temlik edildiği, davalının taşınmazların bedelini ödeyerek satın aldığı yönündeki iddiasını ispatlayamadığı, taşınmazların satış bedeli ile gerçek değerleri arasında oransızlık bulunduğu gerekçesiyle 313 parsel hakkındaki davanın reddine, 590 ada 8 parsel B blok zemin kat 1 nolu bağımsız bölüm, 330 ve 1812 parsel sayılı taşınmazların tapu kayıtlarının S. dışındaki davacıların payları oranında iptal ve tescile karar verilmiştir.
Toplanan deliller ve tüm dosya içeriği ile miras bırakanın 1812 parsel sayılı taşınmazını davalıya satış yolu ile gerçekleştirdiği temlikin diğer mirasçılardan mal kaçırma amaçlı olduğu saptanarak anılan parsel bakımından davanın kabul edilmiş olması doğrudur. Davalının bu yöne ilişkin temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine.
Tarafların öteki temyiz itirazlarına gelince; dosya içeriği ve toplanan delillerden; çekişme konusu 330 parsel sayılı taşınmazın 1953 yılında yapılan kadastro çalışmaları sırasında dava dışı F.K.ve ortakları adlarına tespit edilip itirazsız kesinleştiği, ırsen intikal ve paylaşım yoluyla H. D."a geçtiği, H."ında 19.12.2005 tarihli akitle davalıya satış yaptığı, 590 ada 8 nolu parseldeki B blok zemin kat 1 nolu bağımsız bölümün ise dava dışı M.. Y.. adına kayıtlı iken 15.12.1999 tarihinde davalıya satıldığı, 313 parselin ise dava dışı Rahime Karakaya adına kayıtlı olduğu, miras bırakan ve davalı ile ilgisinin olmadığı anlaşılmaktadır.
Dosya içeriğine, toplanan delillere; murisin gerçekte bedelini bizzat ödeyip, üçüncü kişiden satın aldığı taşınmazı mirastan mal kaçırmak amacıyla tapu siciline yarar sağlamak istediği kişi (davalı) adına kaydettirmesi halinde 1.4.1974 tarih 1/2 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme kararının uygulama yeri bulup bulamayacağı noktasına gelince; 1.4.1974 trihli ½ sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı, konusu ve sonuç bölümü itibariyle, bizzat miras bırakanın üzerinde tapuda kayıtlı olan taşınmazların miras bırakan ya da vekili (temsilcisi) tarafından aslında bağış olduğu halde satış biçiminde yapılan temliki işlemler için bağlayıcıdır. Somut olayda olduğu gibi bedeli ödenerek "gizli bağış" şeklinde gerçekleştirilen işlemler hakkında anılan Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararının doğrudan bağlayıcı olma niteliği yoktur. Bunun yanı sıra, karara, yorum yoluyla gizli bağış iddialarına yönelik olarak uygulama olanağı sağlanamayacağı; Hukuk Genel Kurulunun 30.12.1992 tarih 586/782; 21.9.1994 tarih 248/538; 21.12.1994 tarih 667/856; 11.10.1995 tarih 1995/1-608 sayılı kararlarında belirtilmiş; Dairenin yargısal uygulaması bu doğrultuda kararlılık kazanmıştır.
Somut uyuşmazlıkta davacılar; miras bırakanın çekişmeli 590 ada 8 nolu parseldeki B blok zemin kat 1 nolu bağımsız bölümü ve 330 parsel sayılı taşınmazı 3. kişiden bedelini ödeyerek satın almasına karşın davalı adına tescil ettirdiğini belirterek eldeki davayı açtıklarına göre anılan parseller bakımından iddia, elden bağış " gizli bağış" niteliği taşıdığından olayda 01.04.1974 tarih 1/2 Sayılı İçtihadı Birleştirme Kararının uygulama yeri bulunmamaktadır.
Hal böyle olunca, davada tenkis de istenilmediğine göre anılan parsellere yönelik davanın reddine, 1812 parsel sayılı taşınmaz hakkında ise muvazaa iddiası yönünden davacı Seher bakımından olumlu olumsuz bir karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi doğru değildir.
Diğer taraftan dava, Asliye Hukuk Mahkemesinde açıldığı, yargılamanın başından itibaren Asliye Hukuk Mahkemesi sıfatıyla yürütülüp sonuçlandırıldığı halde gerekçeli kararda maddi yanılgı ile Tüketici Mahkemesi Sıfatıyla yazılması da isabetsizdir.
Davacıların ve davalı tarafın bu yönlere değinen temyiz itirazları yerindedir. Kabulüyle, hükmün açıklanan nedenden ötürü (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 21.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.