Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/127 Esas 2020/3457 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/127
Karar No: 2020/3457
Karar Tarihi: 20.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/127 Esas 2020/3457 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen karar, kasten yaralama suçundan mahkumiyet ile sonuçlandı. İlk haksız hareketin kimin tarafından yapıldığının belirlenememesi sebebiyle sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanması kararlaştırıldı. TCK'nin 3. maddesinde yer alan orantılılık ilkesi göz önünde bulundurularak asgari (1/4) oranında indirim yapılması gerektiği belirtilmesine rağmen (1/2) oranında indirim yapıldığı belirtildi. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı ibareleri iptal etmesine rağmen, bu hususlar bozma nedeni yapılmadı. Mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine dayanarak, sanığın yerinde bulunmayan temyiz sebeplerinin reddedilmesi kararlaştırıldı ve hükümler ONAYLANDI.
Kanun Maddeleri:
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 29. ve 53. maddeleri, TCK'nin 3. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2020/127 E. , 2020/3457 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
İlk haksız hareketin kimin tarafından yapıldığının belirlenememesi sebebiyle sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanması karşısında, Yargıtay Ceza Gene Kurulunun 22.10.2002 tarih 2002/4-238 Esas ve 2002/367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin süreklilik gösteren içtihatlarında belirtildiği üzere, TCK"nin 3. maddesinde yer alan orantılılık ilkesi dikkate alınarak sanık lehine asgari (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken, (1/2) oranında indirim yapılmak suretiyle eksik ceza tayinleri, aleyhe temyiz bulunmadığından;
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmiş olması, infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bu hususlar bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 20.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.