Tebliğname No : 5 - 2013/38378
MAHKEMESİ : Bursa 4. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/12/2011
NUMARASI : 2010/446 Esas, 2011/597 Karar
SUÇ : Zimmet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Suç tarihinde yürürlükte olan Hukuk ve Ticaret Mahkemeleri Yazı İşleri Yönetmeliğinin 16. maddesindeki "Tutanak yazıcılar, mübaşirler bir muamelenin yapılması için ödenmesi gerekli harç ve masrafları iş sahibinden alamazlar. Harç ve masraflar, vezne teşkilatı bulunmayan yerlerde Kalem Şefi veya Muavini tarafından iş sahibinden alınır. Vezne teşkilatı yapılmış olan yerlerde bu iş münhasıran veznedara aittir." 17. maddesindeki "Harç veya masraflarının tahsili için kendisine verilmiş olan Kalem Şefi veya Muavini vazife sebebiyle yerlerinden ayrıldıkları zaman iş sahiplerinin beklememesi için tedbir alırlar. Bu tedbirleri Reis veya hakimin tasvibine arz ederler." ve 33. maddesindeki "Keşif ve tatbikat mahallinde şahit dinleme gibi mahkeme dışında yapılacak muameleler için iş sahibi tarafından evvelce yatırılmış olan ücret, zabıt katibi tarafından vaktinde vezneden veya Kalem Şefi veya Muavininden avans olarak alınır ve muamelenin yapılması sonunda hakimin izni ile müstehliklerine verilir. Parayı alanları imzaları, taalluk ettiği evrak altına alınır. Avans olarak alınan paranın mahsubu yapıldıktan sonra geriye bir miktar para kalırsa o parayı zabıt katibi vezneye yatırır; vezne bulunmayan yerlerde Kalem Şefi veya Muavinine verir. Bu memurlar artan veya kendilerine verilen parayı sahiplerine reddiyat makbuzu mukabilinde geri verirler. Bu işlerin yapılmamasından veya geciktirilmesinden zabıt katibi ve Kalem Şefi ve Muavini mesuldür." hükümleri dikkate alındığında Bursa 2. Asliye Ticaret Mahkemesinde mübaşir olarak görev yapan sanığın diğer mahkemeler tarafından gönderilen bilirkişi ücretlerinin PTT"den çekilmesiyle görevlendirilmesinin yasal olarak mümkün olmaması karşısında, sübuta eren eyleminin zimmet suçunun yasal tevdi unsurunun oluşmamasına bağlı olarak hizmet sebebiyle güveni kötüye kullanma suçu niteliğinde kaldığı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Kabule göre de;
Zimmet suçunun nitelikli hali nedeniyle artırım yapılırken TCK"nın 247/2. maddesi yerine 247/1. ibaresine yer verilmesi,
Sanık hakkında TCK"nın 247/1 ve 247/2. maddeleri uygulanmak suretiyle belirlenen cezada zincirleme suç nedeniyle artırım yapılması sırasında hesap hatası sonucu 8 yıl 16 ay 15 gün hapis cezası yerine 9 yıl 3 ay hapis cezası ve buna bağlı olarak 2 yıl 7 ay 7 gün hapis cezası yerine, sonuç cezanın 2 yıl 6 ay 25 gün şeklinde eksik tayini,
Suç tarihi itibariyle günün ekonomik şartları ve paranın satın alma gücüne göre zimmete konu toplam 3.748,00 TL"nin değeri az olduğu halde sanık hakkında TCK"nın 249. maddesinin uygulanmaması,
Zimmet suçunun TCK"nın 53/1-a maddesindeki hak ve yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiği kabul edilmesine rağmen, aynı Kanunun 53/5. maddesi uyarınca hak yoksunluğuna hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 04/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.