MAHKEMESİ : BURSA 3. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 26/03/2012
NUMARASI : 2008/167-2012/157

Taraflar arasında görülen davada Bursa 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 26/03/2012 tarih ve 2008/167-2012/157 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin TPE nezdinde tescilli 2002/... no"lu "M." ibareli markası ile amortisör ürettiğini, aynı zamanda Tofaş firmasının ürettiği FIAT 131 Şahin/Doğan marka otomobillerin ön amortisörlerini geliştirerek ayarlanabilen bir modele dönüştürdüğünü, Tofaş"ın bu arabaların tüm amortisörlerini müvekkilinden tedarik ettiğini, müvekkilinin TPE"ye faydalı model başvurusu da yaptığını ancak, davalının bu amortisörleri "V." markası ile Çin"de yaptırıp Tofaş arabalara "M. Tipi" adı altında satıp, pazarladığını, davalının internet sitesinde yaptırmış olduğu kopya amortisörün tanıtımı için (M.) Type ibaresini kullandığını ve altında da "made in china" yazdığını, yine davalının siparişlerle ilgili internet sitesinde ve kestiği faturada "M. Tipi" ibaresinin yer aldığını, davalının müvekkilinin markasına tecavüzde bulunduğunu ileri sürerek, davalının tecavüzünün durdurulmasına ve giderilmesine, hükmün ilanına, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla şimdilik 5.000 YTL maddi tazminatın reeskont faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yetki itirazında bulunmuş, müvekkilinin yurt dışından ithal ettiği ürünlerin TPE nezdinde tescilli 2004/45984 no"lu "V." markası adı altında satışını yaptığını, markaların benzer olmadığını, müvekkilinin "M. Tipi" ibaresini kullanmasının markaya tecavüz oluşturmayacağını, buradaki "Tip""den kastın tasarım olduğunu, davacının herhangi bir tescilli tasarımı olmadığı gibi amortisörlerin zaten FIAT şirketi tarafından tasarlandıktan sonra halka mal olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir. ,
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davalının davacının tescilli markasını "M. TYPE" ya da "M. TİPİ" şeklinde, internet sitesindeki reklam ve ürün listelerinde, "MAYS" kısaltmasını da faturasında kullandığı, davalının kullanımında kendi markası yanında davacının markasının da yer almasının, her iki markanın ilişkilendirilmesi, markalar veya üretici firmalar arasında idari-ekonomik bağlantıların bulunduğu düşüncesinin doğmasına yol açabileceği,
"M." ibaresinin, başlı başına bir marka olduğu, davalı tarafından kullanılan "M." ibaresinin ise teknik bir özelliği göstermekten öte, ürünün "M." markalı ürünlerle aynı özelliği taşıdığı ve aynı kalitede bulunduğu izlenimini doğurduğu, davacı amortisörlerinin özelliğinin ayarlanabilir olmaları olup, bu özelliği ifade etmek üzere "ayarlanabilir" vb. pek çok kelime kullanılabileceği, markanın internet alan adı olarak ve reklamlarda kullanılmasının da haksız kullanım olduğu ve davacının marka haklarının ihlal edildiği gerekçesiyle, davanın kabulü ile, davalının davacıya ait 2002/03157 no"lu "M. Mando" ve 82/073142 başvuru ve ... tescil no"lu "M." markasına vaki tecavüzünün men"ine, 5.000 TL maddi tazminatın faiziyle birlikte davalıdan tahsiline ve hükmün ilanına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
1- Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Ancak, davacı taraf sadece TPE nezdinde adına tescilli 2002/03157 no"lu “M. Mando” ibareli markaya vaki tecavüzün men"ine karar verilmesi istemi ile dava açtığı halde, mahkemece talebin aşılması suretiyle bu markanın yanında yine davacı adına tescilli 82/073142 no"lu “M.” ibareli markaya tecavüzün de men"ine karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının REDDİNE, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, kararın davalı yararına BOZULMASINA, ödediği temyiz peşin harcın isteği halinde temyiz eden davalıya iadesine, 22/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.