Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2015/3842 Esas 2016/3924 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 12.100 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, incelenen dosya kapsamına göre, davacının tüm, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Maddi tazminata esas teşkil edebilecek gelir kaybına ilişkin belge ibraz etmediği anlaşılan davacının, vasıfsız işçi gibi değerlendirilerek tutuklu kaldığı dönem içerisindeki net asgari ücret üzerinden hesaplanacak miktarın maddi tazminat olarak hüküm altına alınması gerektiği gözetilmeden, davacının gemi çalışanı olduğu ve çalıştığı kabul edilen şirketin davacının talebi üzerine düzenlemiş olduğu bordroya bağlı olmayan yazılı bildirimi ve davacı hakkında yapılan sosyal ekonomik durum araştırma tutanağına dayanılarak, davacının 3.300 TL maaş (ücret) karşılığı çalıştığı kabulüne dayalı hesaplamaları içeren bilirkişi raporu esas alınarak, yazılı şekilde davacı yararına fazla maddi tazminata hükmedilmesi,
2-Yapılan temyiz incelemeleri sırasında, aynı konu ve tutuklama nedenine dayalı olarak birden fazla dava açıldığının tespit edilmesi nedeniyle, hazine zararına yol açan mükerrer davalara ilişkin ödemelerin önlenmesinin temini ve kamu kaynaklarının etkili, verimli ve hukuka uygun kullanılması bakımından, davacı lehine aynı konu ve tutuklama nedenine dayalı açılmış başka dava bulunup bulunmadığının, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden sorgulanıp, ilgili maliye hazinesinden sorularak tespit edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 14.03.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.