MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün davalı vekilince duruşmalı olarak temyiz edilmesi üzerine ilgililere çağrı kağıdı gönderilmişti. Belli günde taraflardan gelen olmadığından incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten ve, temyiz dilekçesinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
KARAR
Davacı vekili, davalı kooperatifin üyesi olan müvekkilinin 1996 yılında kooperatiften ihraç edildiğini, açılan ihraç kararının iptali davasının kabul edilmesi üzerine kooperatife iade için çekilen ihtara rağmen müvekkilinin üyeliğe alınmadığını, 2002 yılında müvekkilinin tekrar ihraç edildiğini, bu ihraç kararına yönelik dava açtıklarını, kooperatif üyeliğine alınmayan müvekkilinin 300.000,00 TL zararının oluştuğunu, ayrıca manevi sıkıntılar çektiğini ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak üzere 1.000,00 TL maddi tazminat ile 25.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının halen kooperatif üyesi olduğunu, ortaklık koşullarını yerine getirmeyen davacının kendisinin çalışmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, davacının bir ay içerisinde hat değişikliğine gidebileceği, ancak böyle bir girişiminin bulunmadığı, bu nedenle zararın bir ay olarak değerlendirilmesi gerektiği, emsal vergi beyanındaki vergi matrahı gözetilerek ve davalı yanla ceza yargılaması bulunduğu dikkate alınarak sürenin 1996 yılı sonuna dek değerlendirilmesinin hakkaniyete uygun olacağı, kişinin mal varlığına yönelik azalmanın kişisel varlıklara saldırı kapsamında olmadığı ancak davacının ekonomik alanda da kişilik hakkı olduğu ve serbest rekabete katılamadığı, bu hakkın olağanüstü biçimde sınırlandığı fakat bu sonucun doğmasında ... Ağır Ceza Mahkemesindeki dosyadan anlaşılacağı üzere davacının da payı olduğu gerekçesiyle, davanın kabulü ile 203,00 TL maddi, 2.000,00 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek ticari faizi ile tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dava, araç çalıştıramamadan kaynaklı maddi ve manevi tazminat istemine ilişkindir. Davacının, hakkında verilen ihraç kararları kesinleşmediğinden kooperatif üyeliği devam etmektedir. Üyeliği devam eden davacının çalışmak istemesine rağmen davalı tarafından
engellendiğini ve çalışma koşullarını haiz olduğunu ispat etmesi, bundan sonra, maddi tazminata hükmedilebilmesi için davacının gerçek zararının tespiti gerekmektedir. Gerçek zararın tespitinde, davacının çalışması halinde beklenen kazancından, faaliyet giderleri düşülerek net gelirin belirlenmesi ve tazminata esas zararın hesaplanması icap etmektedir.
Mahkemece, manevi tazminata hükmedilmiş ise de davacının kişilik haklarının ne şekilde zarar gördüğü açıklanmadan, sırf çalıştırılmamadan ötürü manevi tazminata hükmedilmesi doğru değildir.
O halde, davacının, taşıma kooperatifinde çalışma koşullarını haiz olduğunun ve davalı tarafça engellendiğinin ortaya konulması, yukarıda belirtildiği şekilde maddi tazminatın hesaplanması ve manevi tazminat koşullarının oluşup oluşmadığının açıkça belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ve yanılgılı gerekçe ile hüküm tesisi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, taraflar yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 19.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.