23. Hukuk Dairesi Esas No: 2011/4961 Karar No: 2012/209 Karar Tarihi: 19.01.2012
Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/4961 Esas 2012/209 Karar Sayılı İlamı
23. Hukuk Dairesi 2011/4961 E. , 2012/209 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü. -K A R A R- Davacı, davalı kooperatiften kredi aldığını, bu borç nedeniyle hakkında icra takibi yapıldığını,bilahare borcun taksitlendirildiğini ve 3 taksiti yatırdığını, 400.000,00 TL borcu kaldığını, talep edilen ana paraya itirazı olmadığını, ancak kendisinden 5.180,00 TL talep edildiğini, yasal faizin uygulanmadığını, icra emrinde belirtilen % 24,75 oranında faiz uygulansa dahi borcun bu miktara ulaşmayacağını ileri sürerek, faize ilişkin yanlışlığın düzeltilmesini talep etmiştir. Davalı vekili,cevap dilekçesinde mahkemenin davaya bakmakta yetkisiz ve görevsiz olduğunu, yapılan faiz hesabında bir yanlışlık olmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir. Mahkemece, davalının yetki itirazının kamu düzenine ilişkin olmadığı ve süresinde ileri sürülmediği gerekçesiyle reddine, alınan bilirkişi raporu doğrultusunda davacının icra takip tarihi olan 25.06.2008 tarihi itibariyle 422,05 TL asıl alacak 1.381,13 TL faiz alacağı olmak üzere toplam 1.803,18 TL borçlu olduğu kabul edilerek davanın kısmen kabulüne kısmen reddine karar verilmiştir. Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dava, ortağın kooperatif aleyhine açtığı menfi tespit istemine ilişkindir. HMK"nun 14/2. maddesi hükmü gereğince tüzel kişi olan kooperatif ile üyeleri arasındaki davaların, kooperatifin ikametgahı addolunan mahal mahkemesinde görülmesi gerekir. HMK"nun 14/2. maddesindeki bu yetki kuralı kamu düzenine ilişkin kesin yetki kuralı olup, mahkemece re"sen dikkate alınması gerekir. Bu nedenle yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 19.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.