Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. ve 5275 sayılı Kanunun 106. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre; kazadan yaklaşık 2 saat sonra hastanede yapılan ölçüme göre 85 promil alkollü olduğu tespit edilen sanığın idaresindeki araçla yerleşim yeri dışında, iki şeritli, bölünmüş, asfalt kaplama, hız limitinin 120 km/s olduğu, virajlı, eğimli, aydınlatmasız yolda, gece vakti seyir halindeyken, dönel kavşağa geldiğinde; kavşaktan kontrolsüzce çıkış yaparak seyir istikametine göre sağından gelerek düz devam etmekte olan katılanın idaresindeki araca çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın tam kusurlu olarak iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde, bir kişinin 6. derece kemik kırığı olacak şekilde, bir kişinin de basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek ve yüzde sabit iz olacak şekilde yaralanmasına sebebiyet verdiği olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25/10/2018 tarihli ve 2018/4-394 esas, 2018/478 karar sayılı kararında vurgulandığı üzere; taksirle yaralama suçunun, 02/12/2016 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinde yapılan değişiklikten önce, olay tarihinde de uzlaştırma kapsamında olduğu ve katılanların uzlaşmayı kabul etmediği ve sanığın aracı kendisinin kullandığı yönündeki ikrarı, sanıkla aynı araçta bulunan mağdurun sanığın ikrarını doğrulayan beyanı göz önüne alınarak; tebliğnamede bozma öneren görüşlere iştirak edilmemiştir.
TCK"nın 50/4. maddesinde, taksirli suçlardan dolayı hükmolunan hapis cezasının uzun süreli de olsa, diğer koşulların varlığı halinde adli para cezasına çevrilebileceği, ancak, bu hükmün, bilinçli taksir halinde uygulanmayacağı belirtilmiş olmasına karşın, meydana gelen olayda bilinçli taksirin koşullarının oluştuğu mahkemece de kabul edilen sanık hakkında tayin edilen uzun süreli hapis cezasının paraya çevrilmesi; aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yeterli inceleme yapılmadığına, CMK"nın 231. maddesinin uygulanmamasına ve sair nedenlere ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 15/02/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.