MAHKEMESİ : Ankara 13. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 23/12/2010
NUMARASI : 2007/402-2010/405

Taraflar arasındaki alacak davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalılar-k.davacılar avukatınca temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşulup düşünüldü.

KARAR
Davacılar, 16.9.2005 tarihli satış sözleşmesi gereğince davalıya 9678 ada, 3 sayılı parselde bulunan villaların satıldığını, sözleşme eki imalat programı ve davalının ek isteklerine uygun taşınmazı inşa edip teslim ettiğini, sözleşme gereğince iskanın alınmasını müteakip ödenmesi gereken 25.000,00 USD"nin ödenmediğini ileri sürerek ödenmeyen 25.000,00 USD"nin temerrüt tarihinden itibaren tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesini savunmuş, açtığı karşı dava ile de eksik imalatlar için 25.000,00 USD, geç teslim nedeniyle de 50.000,00 TL cezai şartın temerrüt tarihinden itibaren tahsilini istemiştir.
Mahkemece, asıl ve karşı davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, davalı tarafça temyiz edilmiştir.
1-4822 sayılı yasa ile değişik 4077 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanunun Amaç başlıklı 1. maddesinde yasanın amacı açıklandıktan sonra kapsam başlıklı 2. maddesinde “Bu kanun, birinci maddesinde belirtilen amaçlarla mal ve hizmet piyasalarında tüketicinin taraflardan birini oluşturduğu her türlü tüketici işlemini kapsar” hükmüne yer verilmiştir. Yasanın 3. maddesinde mal; alışverişe konu olan taşınır eşyayı, konut ve tatil amaçlı taşınmaz malları ve elektronik ortamda kullanılmak üzere hazırlanan yazılım, ses, görüntü ve benzeri gayri maddi malları ifade eder. Satıcı; kamu tüzel kişileri de dahil olmak üzere ticari veya mesleki faaliyetleri kapsamında tüketiciye mal sunan gerçek veya tüzel kişileri kapsar. Tüketici ise bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen kullanan veya yararlanan 2013/30099 2014/17822
gerçek yada tüzel kişiyi ifade eder şeklinde tanımlanmıştır. Yine anılan yasanın 3/d maddesinde, “hizmet; bir ücret veya menfaat karşılığında yapılan mal sağlama dışındaki her türlü faaliyet” olarak tanımlanmıştır.
Bir hukuki işlemin 4077 sayılı yasa kapsamında kaldığının kabul edilmesi için yasanın amacı içerisinde yukarıda tanımları verilen taraflar arasında mal ve hizmet satışına ilişkin bir hukuki işlemin olması gerekir. Yasada açıklandığı üzere Tüketici “bir mal veya hizmeti ticari veya mesleki olmayan amaçlarla edinen, kullanan, veya yararlanan gerçek ya da tüzel kişidir. Somut uyuşmazlıkta davacı satıcılar davalıların ise alıcı-tüketici olduğu, bu haliyle yasada düzenlenen tanıma uydukları ve taraflar arasında tüketici işlemi bulunduğu anlaşılmaktadır. Öyle olunca taraflar arasındaki ilişkinin 4077 sayılı yasa kapsamında kaldığı ve eldeki davaya bakma görevinin Tüketici Mahkemesine ait olduğu anlaşılmaktadır. Mahkemenin görev hususu kamu düzenine ilişkin olup mahkemece resen nazara alınması gerekir. Bu açıklamalar ışığında Mahkemece, görevsizlik kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
2-Bozma nedenine göre temyiz eden davalının sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik gerek görülmemiştir.
SONUÇ: 1 nolu bentte gösterilen nedenlerle temyiz olunan hükmün BOZULMASINA, 2 nolu bentte gösterilen nedenle davalının sair temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 5.6.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.