Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/2455 Esas 2022/4091 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : BURSA Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : a) Mahkûmiyet; Bursa 13. Ağır Ceza Mahkemesinin 14/07/2020 tarihli, 2019/710 esas ve 2020/214 sayılı kararı
b) İstinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık müdafiinin temyiz incelemesinin duruşmalı yapılmasına yönelik isteğinin, 7079 sayılı Kanun'un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK'nın 299. maddesi uyarınca takdiren reddine karar verilmiştir.
CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınıp, sanık müdafiinin dilekçesinde belirttiği temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemlerin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemlere uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Bölge Adliye Mahkemesinin gerekçeli karar başlığında suç tarihinin "04/04/2019, 18/04/2019 " yerine "04/04/2019, 17/05/2019 " olarak hatalı yazılması,
2) Sanık hakkında verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin belirtilmesi yerine infazı sınırlandıracak şekilde “yasal ihtara rağmen ödenmeyen adli para cezasının öncelikle 5275 Sayılı Kanun'un 106/3. maddesi gereğince Cumhuriyet Savcılığının kararı ile hapse çevrilerek kamuya yararlı bir işte çalıştırılma kararı verilerek bu karar doğrultusunda infazına, bu karara ilişkin infaz şekline de uyulmaması halinde hapis cezası olarak infazına karar verileceğinin sanığa ihtarına,” ibaresine yer verilerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz isteği bu nedenlerle yerinde olduğundan, CMK'nın 302. maddesi gereğince hükmün BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1) Bölge Adliye Mahkemesinin gerekçeli karar başlığında suç tarihinin "04/04/2019, 18/04/2019" olarak düzeltilmesi,
2) İlk derece mahkemesinin hüküm fıkrasından sanığa verilen adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin bölümündeki“yasal ihtara rağmen ödenmeyen adli para cezasının öncelikle 5275 Sayılı Kanun'un 106/3. maddesi gereğince Cumhuriyet Savcılığının kararı ile hapse çevrilerek kamuya yararlı bir işte çalıştırılma kararı verilerek bu karar doğrultusunda infazına, bu karara ilişkin infaz şekline de uyulmaması halinde hapis cezası olarak infazına karar verileceğinin” ibaresinin çıkartılması ve yerine “ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin” ibaresinin yazılması,
Suretiyle hukuka aykırılıkların DÜZELTİLEREK, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Bölge Adliye Mahkemesi hükmüne yönelik temyiz isteğinin ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre göz önüne alınarak sanık hakkındaki tahliye talebinin reddine,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete'de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun'un 8. maddesi ile değişik CMK'nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Bursa 13. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bursa Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.