5. Ceza Dairesi Esas No: 2013/5542 Karar No: 2014/10431 Karar Tarihi: 04.11.2014
Görevi yaptırmamak için direnme - hakaret - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/5542 Esas 2014/10431 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Diyarbakır 5. Asliye Ceza Mahkemesi'nin 30/12/2010 tarihli kararında sanık, görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlamalarıyla mahkum edildi. Görevi yaptırmamak için direnme suçlamasıyla ilgili temyiz incelemesi sonucu hüküm ONAYLANIRKEN, hakaret suçlamasıyla ilgili temyiz incelemesi sonucu beraat yerine yanılgılı değerlendirmeyle mahkumiyet kararı verilmesi, kanuna aykırı bulunduğu gerekçesiyle karar BOZULDU. Kanun maddeleri ise şöyledir: \"Görevi yaptırmamak için direnme suçlaması için TCK'nın 265/1 maddesi\", \"Hakaret suçlaması için TCK'nın 125/3-a maddesi\".
5. Ceza Dairesi 2013/5542 E. , 2014/10431 K.
"İçtihat Metni"
Tebliğname No : 4 - 2011/123671 MAHKEMESİ : Diyarbakır 5. Asliye Ceza Mahkemesi TARİHİ : 30/12/2010 NUMARASI : 2010/125 Esas, 2010/675 Karar SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü: Görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesinde; Delillerle iddia ve savunma duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan yerinde görülmeyen sanığın temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, Hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyiz incelemesine gelince; Tüm aşamalarda atılı suçlamayı reddeden sanığın mağdura hakaret ettiğine dair olay tutanağında herhangi bir ibare bulunmadığı, sadece mağdur tarafından hazırlık ve mahkeme ifadelerinde belirtilen bu iddiayla ilgili olarak mahkemece dinlenmelerinden vazgeçilen tutanak mümzilerinin hazırlıktaki ifadelerinde de iddiayı doğrulayan herhangi bir beyanlarının yer almadığı anlaşılmakla oluşan şüpheli durum lehine yorumlanarak beraeti yerine yazılı şekilde yanılgılı değerlendirmeyle mahkumiyetine karar verilmesi, Kabule göre de; TCK"nın 125/3-a maddesi uyarınca temel cezanın doğrudan tayini gerektiğinin gözetilmemesi, Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.