Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/6213 Esas 2014/10428 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/6213
Karar No: 2014/10428
Karar Tarihi: 04.11.2014

Görevi yaptırmamak için direnme - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2013/6213 Esas 2014/10428 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanığın aracıyla ters yönde gitmesi nedeniyle trafik belgelerinin istenip, olay yerine trafik ekibinin çağrılması üzerine katılana tehdit içeren sözler sarf ettiği iddia edilmiştir. Ancak, olay sırasında katılan polis memurunun resmi görevinin ne olduğunu belgelemek için dosyaya ilişkin belgenin onaylı suretinin celp edilmemiş olması ve tanık ile katılanın beyanları arasındaki çelişkinin giderilmemesi nedeniyle mahkeme eksik soruşturma ve yetersiz gerekçeyle hüküm vermiştir. Bu nedenle, sanık müdafiinin temyiz itirazları üzerine verilen kararda, mahkeme kararı kanuna aykırı bulunarak bozulmuştur. Kararda bahsedilen kanun maddesi TCK'nın 106/1. maddesi olup, tehdit suçu tartışılmamıştır. Ayrıca, sanığın savunmaları üzerinde durularak TCK'nın 29. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı da tartışılmamıştır.

5. Ceza Dairesi 2013/6213 E. , 2014/10428 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 5 - 2012/242582
MAHKEMESİ : Ankara 19. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/03/2012
NUMARASI : 2011/718 Esas, 2012/564 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Sanığın aracıyla ters yönde gitmesi nedeniyle katılan polis memuru tarafından trafik belgelerinin istenip olay yerine trafik ekibinin çağrılması üzerine katılana tehdit içeren sözler sarf ettiğinin iddia olunması ve katılanın olay günü sivil giyimli olduğunun anlaşılması karşısında ilgili emniyet müdürlüğünden katılan polis memurunun olay sırasında resmi bir görevinin bulunup bulunmadığı, varsa mahiyetinin ne olduğu sorularak buna ilişkin belgenin onaylı suretinin dosya içine celp edilmesinden, tanık ile katılan beyanları arasındaki çelişkinin giderilmesine çalışılmasından sonra, delillerin yöntemince irdelenerek hangi anlatıma hangi nedenle üstünlük tanındığı ile olayda sanığın hangi görevin yaptırılmaması için cebir, tehditle nasıl direndiğinin gerekçeleriyle karar yerinde gösterilmesi gerektiği gözetilmeden ve TCK"nın 106/1. maddesinde yer alan tehdit suçu tartışılmadan yazılı şekilde eksik soruşturma ve yetersiz gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
Sanığın aşamalarda kendisine küfür edildiği şeklindeki savunmaları üzerinde durularak hakkında TCK"nın 29. maddesinin uygulanması gerekip gerekmediğinin tartışılmaması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 04/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.