Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7549 Esas 2020/2316 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/7549
Karar No: 2020/2316
Karar Tarihi: 01.06.2020

Cinsel taciz - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2016/7549 Esas 2020/2316 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir cinsel taciz suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünü incelerken, hapis cezasıyla birlikte adli para cezası seçeneği de bulunduğunu ancak hapis cezasının tercih edildiğini fakat bu cezanın adli para cezasına çevrilemeyeceğini belirtiyor. Ayrıca, hükmün infaz aşamasında adli para cezasının yerine getirilmemesi durumunda kısıtlar biçimde sanığa ihtar yapılması gerektiğini belirtiyor. Bu nedenle, mahkeme kararı kanunlara aykırı olduğundan bozulmuştur. Kanun maddeleri; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 105/1 ve 50/2. maddeleri, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirleri İnfaz Kanunu'nun 106/3. maddesi, 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesidir.

14. Ceza Dairesi 2016/7549 E. , 2020/2316 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
(Pazarcık Asliye Ceza Mahkemesi)
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK"nın 105/1. maddesinde hapis cezası adli para cezasının seçenek olarak öngörülmesi ve mahkemece hapis cezasının tercih edilmesi karşısında, bu cezanın adli para cezasına çevrilemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması suretiyle aynı Kanunun 50/2. maddesine muhalefet edilmesi,
Kabule göre de;
Hükmün infazı aşamasında seçenek yaptırım olan adli para cezasının yerine getirilmemesi durumunda 5275 sayılı CGTİK"nın 106/3. maddesine göre uygulama yapılacağı gözetilmeden infazı da kısıtlar biçimde sanığa TCK"nın 52/4. maddesi gereğince ihtarat yapılması,
Kanuna aykırı, sanık ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 01.06.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.