MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Parada sahtecilik
HÜKÜM : Hükümlülük ve müsadere
Gereği görüşülüp düşünüldü:
İddianamedeki anlatıma ve dosya kapsamına göre; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK.nun 197/1. madde ve fıkrasında tanımlanan suçu oluşturup oluştur- mayacağına ilişkin delilleri takdir, tartışma ve davaya bakma görevinin, anılan maddedeki hapis cezasının üst sınırına göre 5235 sayılı Yasanın 12. maddesi uyarınca ağır ceza mahkemesine ait bulunduğu gözetilerek görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yargılamaya devamla yazılı biçimde hüküm kurulmuş ise de; 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 6545 sayılı Kanunun 84. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 6. madde ile sulh ceza mahkemelerinin kaldırıldığı gözetilerek, ağır ceza mahkemesince değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 321. ve 326/son maddeleri gereğince kazanılmış hakları saklı kalmak kaydıyla hükmün (BOZULMASINA), 15.03.2016 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI DÜŞÜNCE
Sanık ... hakkında, sahteliğini bilmeden kabul ettiği parayı
bilerek tedavüle koymak suçundan 5237 sayılı TCK.nun 197/3. maddesinden cezalandırılması için dava açılmıştır.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda sanığın eyleminden cezalandırılmasına karar verilmiştir.
Mahkemenin mahkumiyete ilişkin kararı, süresi içerisinde sanık tarafından temyiz edilmiştir.
Sahteliğini bilmeden kabul ettiği parayı bilerek tedavüle koymak suçundan kurulan hükmün, sanık tarafından temyizi üzerine sayın çoğunluğun görevsizlik nedeniyle bozmaya ilişkin kararı yerinde değildir. Şöyle ki;
Sanık aşamalardaki savunmalarında, ürün fazlası olan 52 kg kadar cevizi ...’dan gelen ...’e satarak karşılığında 310,00 TL para aldığını, olay günü ...’a geldiğini, tesadüfen girdiği müştekiye ait manavdan 6,00 TL tutarında alışveriş yaparak karşılığında ...’den aldığı 100,00 TL.lerden bir tanesini vererek üzerini aldığını, üzerinde başka paranın olmadığını, suça konu paranın sahte olduğunu bilmediğini söylemektedir. Mağdur anlatımı ile dosya kapsamından, sanığın 6,00 TL karşılığı alışveriş yaptığı, ödemek için de suça konu sahte 100,00 TL’yi vererek para üstünü aldığı, sanığın üzerinden de başka sahte para çıkmadığı anlaşılmaktadır. Yine sanığın suça konu sahte parayı bilerek aldığı ve piyasaya bilerek sürdüğü yönünde dosyada hiçbir delil bulunmamaktadır. TCK.nun 197/3 madde ve fıkrasında yer alan suçun oluşabilmesi için de sahteliğini bilmeden aldığı parayı sahte olduğunu bilerek piyasaya sürme eyleminin gerçekleşmesi gerektiği, somut olayda sanığın savunmasının aksini gösterir şekilde sahte parayı sahteliğini bilerek şikayetçiye verdiğine dair yeterli delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi gerekçesiyle bozulması yerine, görevsizlik kararı verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmasına dair sayın çoğunluğun kararına katılmıyoruz. 15.03.2016