Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/244 Esas 2022/906 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Kasten yaralama suçundan sanık... ...’ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-e, 62/1 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk lirası adlî para cezası ile cezalandırılmasına dair ... 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.03.2021 tarihli ve 2020/134 Esas, 2021/244 Karar sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 01.11.2021 tarihli ve 2021/18295 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 08.12.2021 tarihli ve 2021/133832 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, ... Cumhuriyet Başsavcılığının 25.02.2020 tarihli iddianamesi ile inceleme dışı sanık ... hakkında inceleme konusu sanık ...'a karşı 09.09.2019 tarihinde gerçekleştirdiği eylemlerinden dolayı 5237 sayılı Kanun'un 86/2, 86/3-e ve 35. maddeleri uyarınca silahla kasten yaralama suçundan ... 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 2020/134 Esas sayılı dosyasına kayden kamu davası açıldığı,
... Cumhuriyet Başsavcılığının 15.09.2020 tarihli iddianamesi ile de bu defa inceleme konusu sanık ...'ın diğer sanık ...'e yönelik olarak 10.09.2019 tarihinde gerçekleştirdiği yumrukla darp eyleminden dolayı hakkında basit yaralama suçundan 5237 sayılı Kanun'un 86/2. maddesi gereğince cezalandırılması talebiyle ... 12. Asliye Ceza Mahkemesinin 2020/347 Esas sayılı dosyasına kayden kamu davası açıldığı,
Her iki davanın ... 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 2020/134 Esas sayılı dosyasında birleştirildiği,
Bu itibarla, sanık ... hakkında açılan 15.09.2020 tarihli kamu davasında, iddianamenin sevk maddelerinde, 5237 sayılı Kanun'un 86/3-e maddesinin gösterilmediği gibi iddianamenin anlatımında da sanığın mağduru yumrukla yaraladığının kabul edildiği gözetilmeden, adı geçen sanık hakkında 25.02.2020 tarihli iddianamede mağduru olduğu 86/3-e maddesi uyarınca hüküm kurulduğu,
Nitekim, Mahkemenin 01.03.2021 tarihli kararının gerekçe kısmında da, "mağdur sanık ...'ın, katılan sanık ...'i yumruk vurmak suretiyle yaralanmasına neden olduğu eylemine" ilişkin 5237 sayılı Kanun'un 86/2. maddesi uyarınca cezalandırılmasına karar verildiğinin belirtilmesine rağmen, hüküm kısmında,müsnet suçun silahtan sayılan eşya ile işlendiği kabul edilip, ceza tayin edilirken fiilin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2-3-e maddesinde düzenlenen “silahla kasten yaralama” suçunu oluşturduğu belirtilerek ayrıca kararda çelişki yaratılmasında isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

İncelenen dosyada; sanık hakkında katılanı yumrukla kasten basit yaralama suçundan yürütülen soruşturma sonucunda açılan kamu davası üzerine yapılan yargılamada sanığın katılanı yaraladığı sabit görülerek cezalandırılmasına karar verilmiştir. Sanığın yaralama eylemini yumrukla gerçekleştirdiği, kabulün de bu yönde olduğu halde; sanığın TCK’nin 86/2. maddesine göre belirlenen cezasından, gerekçe ile hüküm arasında çelişkiye neden olacak şekilde, silah nedeniyle TCK’nin 86/3-e maddesine göre artırım yapılmasında isabet görülmemiştir.
Bu nedenle, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; ... 21. Asliye Ceza Mahkemesinin 01.03.2021 tarihli ve 2020/134 Esas, 2021/244 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesinin (d) bendi gereğince KANUN YARARINA BOZULMASINA, sanık... ... hakkında katılan ...’i kasten basit yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesi gereğince 120 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, TCK'nin 62. maddesi gereğince cezasında (1/6) oranında indirim yapılarak 100 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5237 sayılı TCK’nin 52/2. maddesi gereğince sanık hakkında belirlenen gün para cezası günlüğü 20 Türk Lirasından çevrilerek 2.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, infazın bu şekilde yapılmasına, diğer kısımların aynen bırakılmasına, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.