Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/3057 Esas 2012/175 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/3057
Karar No: 2012/175
Karar Tarihi: 19.01.2012

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/3057 Esas 2012/175 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, davalı kooperatifin üyesi oldu ve yolcu taşımacılığı yaparken kooperatif tarafından üyelikten çıkarıldı. Bu nedenle, davacı maddi ve manevi zarara uğradığını iddia etti ve tazminat talep etti. Mahkeme, davacının iş verilmemesi nedeniyle maddi tazminata hak kazandığını ancak manevi tazminat talebinin reddedildiğini açıkladı. Davalı kooperatifin tazminat ödemesine karar verdi. Davacının temyiz itirazları yerinde görülmedi ve hüküm onaylandı.
Kanun Maddeleri:
Tazminat Hukuku: 6098 Sayılı Türk Borçlar Kanunu
Zamanaşımı: 818 Sayılı Borçlar Kanunu

23. Hukuk Dairesi 2011/3057 E. , 2012/175 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-
Davacı, kendisinin davalı kooperatifin üyesi olup, .... ile ... ilçesi arasında yolcu taşımacılığı yaptığını, ancak davalı kooperatifin hiçbir gerekçe göstermeden, kendisini üyelikten çıkardığını, bunun üzerine davadışı bir kişinin davalı kooperatifteki üyeliğini devraldığını, ancak davalının buna rağmen kendisini çalıştırmadığını, bu nedenle maddi ve manevi zarara uğradığını ileri sürerek, zararın tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, duruşma sırasında davanın zamanaşımı nedeniyle reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, davacının davalı kooperatifin üyesi olmasına rağmen, kendisine iş verilmeyerek çalışmasına engel olunduğu gerekçesiyle, davacının maddi tazminata ilişkin talebinin istemle bağlı kalınarak kabulüne, davacının manevi tazminata ilişkin talebinin ise reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacının temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacının tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, fazla yatırılan peşin harcın istek halinde iadesine, 19.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.