Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/3183 Esas 2020/7057 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/3183
Karar No: 2020/7057

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2020/3183 Esas 2020/7057 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Yerel mahkeme tarafından suça sürüklenen bir çocuk hakkında hırsızlık suçundan mahkumiyet hükmü verilmiştir. Çocuğun müdafisinin temyiz istemi reddedilmiş ve çocuğun temyiz talebi incelenmiştir. Temyiz nedenleri reddedilmiştir ancak suçun işlenme tarihine göre cezanın belirlenmesinde yapılan yanlışlıklar sebebiyle hüküm bozulmuştur. Suça sürüklenen çocuk hakkında atanan zorunlu müdafi görevini tamamladığı için müdafi temyiz talebi yapamamıştır. Temyiz esnasında çocuğun etkin pişmanlık gösterdiği anlaşılmış ancak cezanın belirlenmesinde bu durumun yeterince dikkate alınmadığı belirtilmiştir. Bu sebeple hüküm bozulmuştur.
Kanun maddeleri:
1412 sayılı CMUK'nun 317. maddesi - Müdafi tarafından yapılan temyiz isteminin reddedilmesi hakkında
5237 sayılı TCK'nun 168. maddesi - Etkin pişmanlık sebebiyle ceza indirimi hakkında.

17. Ceza Dairesi 2020/3183 E. , 2020/7057 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece suça sürüklenen çocuk hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararın niteliği ile suçun tarihine göre dosya görüşüldü:
I)Suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz talebinin incelenmesinde;
On sekiz yaşını ikmal eden suça sürüklenen çocuğun 02/07/2015 tarihli celsede müdafi istemediğini beyan etmesi ve hükmün suça sürüklenen çocuğa usule uygun olarak tebliğ edilmesi karşısında, atanan zorunlu müdafinin görevinin sona ermiş olduğu anlaşıldığından, temyize hakkı bulunmayan müdafinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
II)Suça sürüklenen çocuğun temyiz talebinin incelenmesinde:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun suça sürüklenen çocuk tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suça sürüklenen çoçuğun yakalandığında, çalmış olduğu çantanın yerini söylerek, çantanın ve içindekilerin mağdura iadesini sağladığı tüm dosya kapsamından anlaşıldığı, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 01.03.2016 tarih, 2015-2-832 Esas ve 2016/102 Karar sayılı ilamı ile "Mağdur ve katılanın zararı soruşturma aşamasında giderildiğinden ceza adaletinin sağlanması, hak ve nesafet kuralları ve TCK"nun 168. maddesinde belirtilen indirim oranları gözetilerek mahkemece sanıkların cezasının 1/2 oranından daha fazla olmak koşuluyla indirilmesi gerekirken, 1/2 oranında indirim yapılması isabetsizdir" olarak kabul edildiği; ayrıca 5237 sayılı TCK"nun 168. maddesinin 1. fıkrasında etkin pişmanlık nedeniyle 2/3 oranına kadar indirim yapılacağının belirtildiği, aynı maddenin 2. fıkrasında ise indirim oranının 1/2 olarak öngörüldüğünün anlaşılması karşısında; suça sürüklenen çoçuk hakkında hırsızlık suçundan belirlenen temel ceza üzerinden, kovuşturma başlamadan önce gerçekleşen etkin pişmanlık nedeniyle TCK"nun 168/1. maddesi uyarınca indirim yapılırken 1/2 oranından daha fazla oranda indirim yapılması gerektiği gözetilmemek suretiyle suça sürüklenen çoçuk hakkında fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 06/07/2020 günü oy birliğiyle karar verildi.