Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2021/18302 Esas 2022/4093 Karar Sayılı İlamı

Mahkeme : ANTALYA Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde ticareti yapma
Hükümler : 1. Mahkûmiyet; Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 23/05/2017 tarihli, 2015/288 esas ve 2017/125 sayılı kararı
2. Hükmün düzeltilerek istinaf başvurusunun esastan reddi; Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin
18/10/2018 tarihli, 2017/1527 esas ve 2018/806 sayılı kararı (sanık ... hakkında)
3- İstinaf başvurusunun esastan reddi; Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 18/10/2018 tarihli, 2017/1527 esas ve 2018/806 sayılı kararı (sanık ... hakkında)
4- Temyiz isteminin reddi: Antalya Bölge Adliye Mahkemesi
5. Ceza Dairesinin 16/01/2019 tarihli, 2017/1527 esas ve 2018/806 sayılı ek kararı (sanık ... hakkında)
5- Temyiz isteminin reddi: Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 19/03/2019 tarihli, 2017/1527 esas ve 2018/806 sayılı ek kararı (sanık ... hakkında)

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edenlerin sıfatı, başvuruların süresi, kararların niteliği ve temyiz sebeplerine göre incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
İlk Derece Mahkemesince 29/06/2015 tarihli tensip tutanağı ara kararı gereğince, sanık ...’e zorunlu müdafii olarak görevlendirilen Av. ... ...’ün “hakimlik sınavını kazandığını bildirir” dilekçe sunması nedeniyle 05/05/2016 tarihli 5 nolu celsede Av. ...’ın sanık müdafi olarak görevlendirilerek bu hususa ilişkin Baro Başkanlığına müzekkere yazılmasına dair ara karar verildiği, sonraki celselerde sanık ... ve müdafii Av. ...’ın birlikte hiçbir duruşmada bulunmadıkları, İlk Derece Mahkemesi tarafından verilen mahkûmiyet hükmünü sanık müdafii Av. ... istinaf etmiş ise de, Bölge Adliye Mahkemesinin dosya üzerinden yapmış olduğu inceleme neticesinde istinaf başvurusunun esastan reddine karar vererek, kararı sanık müdafii Av. ...’a tebliğ ettiği ve sanık müdafiinin temyiz isteğinde bulunmadığı anlaşılmakla; kendisine müdafi atandığını bilmeyen sanık ...’in 08/01/2019 tarihli temyiz isteğinin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu kabul edilip Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteğinin reddine ilişkin 16/01/2019 ve 19/03/2019 tarihli ek kararlar kaldırılarak yapılan incelemede;
5271 sayılı CMK'nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık ... müdafiinin ve sanık ...’in dilekçelerinde belirttikleri temyiz sebeplerinin hükümlerin hukuki yönlerine ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Yargılama sürecindeki işlemlerin yasaya uygun olarak yapıldığı, delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanıklar tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Sanıklara verilen adli para cezasının TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca taksitlendirilmesine karar verildikten sonra kararda “ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin ihtarı" belirtilmeyerek TCK’nın 52/4. maddesinin son cümlesine aykırı davranılması,
2- Hükümlerden sonra TCK'nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili olarak 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından sanıkların durumların yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafiinin ve sanık ...’in temyiz istekleri bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, CMK'nın 302. maddesi gereğince hükümlerin BOZULMASINA, ancak bu durumların yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun'un 303. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, ilk derece mahkemesi hükmünün;
1- Adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin hüküm fıkrasında yer alan, “taksitlerden birisi süresinde ödenmediği takdirde tamamının tahsiline” ibaresinden sonra gelmek üzere, “ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin sanıklara ihtarına,” ibaresinin eklenmesi,
2- TCK’nın 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin kısmın hüküm fıkrasından çıkarılarak, yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararı ve 7242 sayılı Kanun'la yapılan değişiklikler sonrası oluşan duruma göre, sanıklar hakkında TCK'nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına,” ibaresinin yazılması,
Suretiyle, diğer yönleri usul ve kanuna uygun olan Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi hükümlerinin DÜZELTİLEREK TEMYİZ İSTEMLERİNİN ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanık ... hakkındaki tahliye talebinin reddine,
CMK'nın 304. maddesi uyarınca dosyanın Antalya 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmesine, 30/03/2022 tarihinde oy birliği ile karar verildi.