Taraflar arasında görülen davada verilen 11.12.2012 tarih ve sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin tescilli "" markasının bulunduğunu, davalının aynı ibareyi işletme adı olarak kullandığını, ayrıca kartvizitlerinde, araçlarının üzerinde marka olarak kullandığını, bu suretle marka haklarına tecavüz ettiğini ileri sürerek markaya tacavüzün tespitini, men"ini, 10.000 TL maddi, 10.000 TL manevi tazminatın faiziyle tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davacı markası ile benzer olan "" ibaresinin davalı tarafından işletme adı olarak kullanıldığını, davalının faaliyet gösterdiği beyaz eşya tamiri hizmetlerinin davacının marka kapsamında bulunduğunu, bu nedenle iltibas tehlikesi olduğunu, davalının eylemin markaya tecavüz oluşturduğu gerekçesiyle haksız rekabetin tespiti ve tecavüzün önlenmesi davasının kabulüne, davacıya ait “” markasının davalı tarafından kullanılmasının haksız rekabet ve tecavüz oluşturduğunun tespiti ile tecavüzün durdurulmasına ve önlenmesine, davacının markaya tecavüz nedeniyle uğradığı maddi zarar miktarının tespitinin mümkün olmadığı, bu nedenle 818 Sayılı BK"nın 42. maddesi gereğince, maddi zararının tespit edilmesi gerektiği gerekçesiyle maddi ve manevi tazminat davasının kısmen kabulü ile 1.000 TL maddi, 5.000 TL manevi tazminatın faiziyle tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 319,90 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 22.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.