MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce verilen 21/03/2012 tarih ve 2010/5-2012/149 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalının tescilli ürün ambalaj tasarımının müvekkilinin tescilli... markalı ürünlerine ait ambalajın tasarımının, müvekkilinin ürün ambalajındaki genel ve detay tüm unsurların, aynen taklit edilmek sureti ile iltibas yaratıldığını, bu itibarla anılan tasarımın, müvekkilinin ülkemizde 1990 yıllardan beri Dünya"da ise çok daha uzun yıllardır piyasada bulunan ambalaj kompozisyonu karşısında yeni olduğundan söz edilemeyeceğini, başkasının markasının, ürününün taklit edilmesi sureti ile yaratılan tasarımların "yenilik ve ayırt edicilik" taşımasının mümkün olmadığını, davalının kötü niyetli olduğunu ileri sürerek, davalının 2007 03969 sayılı endüstriyel tasarımının hükümsüzlüğüne karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkili şirkete ait tasarımın yenilik ve ayırt edicilik özelliğine sahip olduğunu, davacının davasına dayanak yaptığı ambalaj kompozisyonun tescilli olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalının tescilli tasarımının, davacıya ait ürün ambalajı karşısında yeni ve ayırt edici olmadığı, davacı ile aynı sektörde faaliyet gösteren davalının dava konusu tasarımı tescil etttirirken, davacının markasından haberdar olmadığını iddia edemeyeceği, taraflar arasındaki önceki ihtilaflara rağmen, davalının ısrarla davacının ambalajlarına kendi ürün ambalajlarını benzetme gayreti içinde olduğundan iyi niyetinden de söz edilemeyeceği gerekçesiyle davanın kabulü ile davalı tasarımının hükümsüzlüğüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 4,05 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 22/01/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.