Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1878 Esas 2020/1650 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/1878
Karar No: 2020/1650
Karar Tarihi: 10.03.2020

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2017/1878 Esas 2020/1650 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı kooperatif üyesi olan müvekkil ortaklıktan çıktıktan sonra kendi payına düşen bağımsız bölümün kooperatif adına tescil edildiğinden bahisle çıkma payı alacağının ödenmediğini iddia etti ve icra takibi yaptı. Ancak davalı kooperatif borcunu ödemediği için müvekkilin iflasını talep etti. Mahkeme, davayı kabul ederek davalının iflasına karar verdi. İstinaf başvurusu reddedilen karar, davalı vekili tarafından temyiz edildi. Temyiz itirazları ise reddedildi ve hüküm onandı.
Kanun maddeleri: İcra ve İflas Kanunu (2004) madde 322-323-322/1.

23. Hukuk Dairesi 2017/1878 E. , 2020/1650 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 23. Hukuk Dairesi

Taraflar arasındaki iflas davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatif üyesi iken ortaklıktan çıktığını, kendisine düşen bağımsız bölümün kooperatif adına tescil edildiğini, çıkma payı alacağının çok uzun süre boyunca ödenmediğinden bahisle icra takibi yaptığını ancak davalı tarafından borcun ödenmediği öne sürerek davalı kooperatifin iflasına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı kooperatif vekili, davanın reddini dilemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; davalı hakkında kesinleşen takip uyarınca bilirkişi vasıtasıyla alacağın belirlendiği ve depo kararı verildiği, depo kararının tebliğine rağmen davalı tarafından ödeme yapılmadığından bahisle davanın kabulü ile davalının iflasına dair verilen kararın davalı vekili tarafından istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine AnkaraBölge Adliye Mahkemesince istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davalı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 10.03.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.