Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18129 Esas 2020/2289 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/18129
Karar No: 2020/2289
Karar Tarihi: 06.02.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/18129 Esas 2020/2289 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın kasten yaralama suçundan mahkum edilmesi ve bazı hukuki sebepler nedeniyle kararın bozulması gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme, sanığın savunma hakkının kısıtlanarak Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin \"Adil yargılanma hakkı\" başlıklı 6. maddesine ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın \"Hak arama hürriyeti\" başlıklı 36. maddesi ile CMK'nın 193. ve 196. maddesine muhalefet edildiği gerekçesiyle hükmün bozulması gerektiğine karar vermiştir. Ayrıca, sanığın yaralama eylemini silahtan sayılan bıçak ile gerçekleştirmesi nedeniyle cezasında arttırım yapılırken, uygulama maddesi olarak TCK'nin 86/3-e maddesi yerine TCK'nin 86/3-a maddesinin yazılması, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, sanık lehine haksız tahrik indirimi uygulanırken, orantılılık ilkesi gereğince asgari hadden (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken (1/2) oranında indirim yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini ve mükerrir olan sanığın cezasının TCK'nin 58/6-7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken, ayrıca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi sebepleriyle de hükmün bozulması gerektiği belirtilmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesinin ardından sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği de belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin \"Adil yargılanma hakkı\" başlıklı 6. maddesi, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın \"Hak arama hürriyeti\" başlıklı 36. maddesi, CMK'nın 193. ve 196. maddesi, TCK'nin 86/3-e ve 86/3-a maddeleri, TCK'nin 29. maddesi ve 58/6-7. maddeleri, Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nin 53. maddesindeki bazı hükümlerine ilişkin kararı olarak belirtilmiştir.

3. Ceza Dairesi 2019/18129 E. , 2020/2289 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1)Hüküm tarihinde Kocaeli Açık Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanık duruşmaya getirilmeden yada SEGBİS sistemi aracılığıyla duruşmada hazır edilmeksizin hakkında mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Ludi/İsviçre, B. No:12433/86, 15/06/1992 P. 49/50; Artico/İtalya, B. No:6694/74,13/05/1980 P. 33; Sejdovic/İtalya, B. No:56581/00, 01/03/2006 P. 81) kararlarında belirtildiği üzere savunma hakkı kısıtlanarak Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nin 193. ve 196. maddesine muhalefet edilmesi,
2)Sanığın yaralama eylemini silahtan sayılan bıçak ile gerçekleştirmesi nedeniyle cezasında arttırım yapılırken, uygulama maddesi olarak 5237 sayılı TCK"nin 86/3-e maddesi yerine TCK"nin 86/3-a maddesinin yazılması,
3)İlk haksız hareket hareketin kimden geldiğinin belirlenemediğinden bahisle sanık lehine haksız tahrik indirimi yapıldığının belirtilmesi karşısında, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas - 367 Karar sayılı kararı ve bu kararla uyumlu Ceza Dairelerinin yerleşmiş ve süreklilik gösteren içtihatlarında benimsendiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediği hallerde, sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik indirimi uygulanırken, TCK"nin 3. maddesinde belirtilen orantılılık ilkesi gereğince asgari hadden (1/4) oranında indirim yapılması gerekirken; (1/2) oranında indirim yapılmak suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
4) Mükerrir olan sanığın cezasının TCK’nin 58/6-7. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken, ayrıca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
5) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, sanık aleyhine temyiz bulunmadığından CMUK"un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 06.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.