Yargıtay - Tefecilik - 5464 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4833 Esas 2020/2461 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/4833
Karar No: 2020/2461
Karar Tarihi: 02.12.2020

Tefecilik - 5464 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/4833 Esas 2020/2461 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suçlu olarak kabul ettiği kişiye tefecilik ve 5464 sayılı Yasaya muhalefet suçlarından 1 yıl 8 ay hapis cezası ve 80 TL adli para cezası verdi. Hüküm ayrıca hak yoksunluğu, erteleme ve 2 yıl denetim süresi içeriyordu. Ancak, kararın temyiz süresi geçtikten sonra temyiz edilmesi sebebiyle bu istek reddedildi. Maliye Hazinesi vekilinin temyiz itirazının kabul edilemeyeceği belirtildi. Tefecilik suçu nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarında ise sanığın savunması alınmadan hüküm kurulduğu belirtildi. Ayrıca, avukatlık asgari ücret tarifesi göz önünde bulundurulmadan vekâlet ücretine hükmedilmemesi de eleştirildi. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şöyledir: TCK 241/1, 5464 sayılı Yasaya muhalefet için 36, TCK 62/1, 52/2-4, 53/1-2-3, 51/1-3, 5271 sayılı CMK'nın 147 ve 191, CMUK'nın 317, 321 ve 326.

9. Ceza Dairesi 2020/4833 E. , 2020/2461 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Tefecilik,5464 sayılı Yasaya muhalefet
Hüküm : Sanık hakkında TCK"nın 241/1, 5464 sayılı Yasa"nın 36, TCK"nın 62/1, 52/2-4, 53/1-2-3, 51/1-3 maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis ve 80,00 TL adli para cezası, hak yoksunluğu, erteleme, 2 yıl denetim süresi

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık müdafiine usulüne uygun olarak 13.05.2015 tarihinde tebliğ edilen hükmün, 09.10.2019 tarihinde sanık müdafi tarafından CMUK"nin 310/1. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra temyiz edildiği anlaşıldığından, yasal süresinden sonra yapılan temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Temyiz incelemesinin yalnızca katılan tarafından sanık hakkında verilen mahkumiyet hükmüne yönelik olarak incelenmesinin sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
1- Maliye Hazinesi vekilinin, 5464 sayılı Yasaya muhalefet suçuna yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; 5464 sayılı Yasaya muhalefet suçundan doğrudan zarar görmesi söz konusu olmayan Maliye Hazinesinin, katılan sıfatı dolayısıyla yasa yoluna başvurma hak ve yetkisi bulunmadığından, Maliye Hazinesi vekilinin temyiz isteğinin CMUK.nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE, 2- Katılan Maliye Hazinesi vekilinin, tefecilik yapmak suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde; a) Sanığın savunması alınmadan hüküm kurulmak suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 147 ve 191. maddelerine aykırı davranılması, b) Hüküm fıkrasının 1. bendinde TCK"nın 241/1 ve 5464 sayılı yasanın 36. maddeleri gereğince hüküm kurulmak suretiyle çelişkiye neden olunması, 3- Kabule göre de;
Kendisini vekille temsil ettiren katılan yararına karar tarihindeki Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince vekâlet ücretine hükmedilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan,
5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca hükmün BOZULMASINA, 02.12.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.