Yağma - Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/2944 Esas 2020/4131 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
6. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/2944
Karar No: 2020/4131
Karar Tarihi: 17.11.2020

Yağma - Tehdit - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2018/2944 Esas 2020/4131 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi         2018/2944 E.  ,  2020/4131 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Yağma, Tehdit
    HÜKÜM : Mahkumiyet

    Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    I- Sanıklar ... ve ... hakkında mağdurlar ..., ...’e yönelik yağma suçundan kurulan hükmün incelemesinde;
    5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulaması yönünden, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140-2015/85 Esas ve Karar sayılı kararın ve 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 10. maddesinin infaz aşamasında gözetilmesi olanaklı kabul edilmiştir.
    Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, uyulan bozmaya, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre, sanıklar ..., ... savunmanlarının temyiz itirazları yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan hükmün tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
    II- Sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ...’ya yönelik tehdit suçundan kurulan hükmün incelemesinde;
    Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, uyulan bozmaya, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
    Ancak;
    1-) Olay günü gece saat: 02.00 sıralarında ... Dağı civarındaki Dicle Nehri kenarında oturup sohbet etmekte olan içerisinde mağdur ..."nın da bulunduğu grubun yanına sanıklar ile kimliği belirlenemeyen iki şahsın geldiği, mağdurları ellerindeki tornavida ve bıçaklar ile tehdit ederek üzerlerini ve ..."ya ait aracı aradıkları, mağdur ..."ya ait aracın kontak anahtarını alarak olay yerinden kaçtıkları, sanıklar hakkında iftirada bulunması için aralarında herhangi bir neden ve husumet tespit edilemeyen mağdurun aşamalardaki beyanı, sanıkların kaçamaklı savunması ve tüm dosya kapsamından anlaşılmakla; sanığın eyleminin, yağma suçunu oluşturduğu gözetilmeden, mağdurun, Dairemizin bozma ilamından sonra, kontak anahtarını arabada bulduğu yönündeki sonradan değiştirdiği beyanına dayanmak suretiyle kanıtların takdirinde ve vasıflandırmada yanılgıya düşülerek yerinde yeterli olmayan gerekçe ile sanıklar ... ve ... hakkında mağdur ...’ya yönelik yağma suçundan mahkumiyetleri yerine, kanıtların takdirinde yanılgıya düşülerek tehdit suçundan hüküm kurulması,
    2-) 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesinin uygulaması yönünden, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün, 2014/140- 2015/85 Esas ve Karar sayılı kararın ve 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 10. maddesindeki değişikliğin karar yerinde yeniden değerlendirilmesi zorunluluğu,
    Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ... savunmanlarının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış hakkının korunmasına, 17.11.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.