Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2022/218 Esas 2022/910 Karar Sayılı İlamı

(KANUN YARARINA BOZMA İSTEMİ)


Basit yaralama suçundan sanık ...’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, aynı suçtan sanık ...'ın anılan Kanun'un 86/2, 29, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 1.500,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına ve 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.11.2020 tarihli ve 2019/890 Esas, 2020/603 Karar sayılı kararına karşı yapılan itirazın reddine dair ... Ağır Ceza Mahkemesinin 16.03.2021 tarihli ve 2021/26 değişik iş sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığının 04.10.2021 tarihli ve 2021/20020 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.11.2021 tarihli ve ... sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 10.04.2018 tarihli ve 2014/15-487 Esas, 2018/151 sayılı kararında belirtildiği üzere, temyiz veya istinaf kanun yollarından geçmeksizin kesinleşen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların ülke sathında uygulama birliğine ulaşmak ve ciddî boyutlara ulaşan hukuka aykırılıkların toplum ve birey açısından hukuk yararına giderilmesi amacıyla olağanüstü bir kanun yolu olan kanun yararına bozma konusu yapılabileceği gözetilerek yapılan incelemede;
5271 Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesinin 1. fıkrasının (b) bendinin 1. alt bendinde “Kasten yaralama (üçüncü fıkra hariç, madde 86; madde 88),” suçları yönünden uzlaştırma yoluna gidileceğine ilişkin düzenleme nazara alındığında, somut olayda sanıkların üzerine atılı suçun uzlaşma kapsamında kaldığı cihetle, 5271 sayılı Kanun'un 254/1. maddesine göre dosyanın öncelikle uzlaştırma bürosuna gönderilmesi ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK'nin 309. maddesi gereğince anılan kararların bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanıklara atılı kasten basit yaralama suçunun 5271 sayılı CMK'nin 253. maddesine gereğince uzlaşma kapsamında kaldığı anlaşılmıştır. Taraflar arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253 ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden karar verilmesi isabetsizdir.
Bu nedenle, Adalet Bakanlığının kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; sanık ... hakkındaki ... 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 24.11.2020 tarihli ve 2019/890 Esas, 2020/603 Karar sayılı kararı ile sanık ... hakkındaki ... Ağır Ceza Mahkemesinin 16.03.2021 tarihli ve 2021/26 değişik iş sayılı kararının 5271 sayılı CMK'nin 309/4. maddesi gereğince KANUN YARARINA BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 07.02.2022 gününde oy birliğiyle karar verildi.