MAHKEMESİ :Küçükçekmece 2. Aile Mahkemesi
TARİHİ :03.06.2013
NUMARASI :Esas no:2012/245 Karar no:2013/545

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı (koca) tarafından, hükmün tamamı yönünden; davalı-karşı davacı (kadın) tarafından ise, tedbir ve yoksulluk nafakasının miktarı, tazminat miktarları ve ziynet alacağının reddi yönünden; temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı- karşı davalı kocanın tüm, davalı-karşı davacı kadının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumlarına, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur derecelerine paranın alım gücüne , ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına nazaran davalı-karşı davacı kadın yararına hükmolunan maddi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50. ve devamı maddeleri hükmü nazara alınarak daha uygun miktarda maddi tazminat (TMK.md.174/1) takdiri gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
3-Davalı- karşı davacı kadının yoksulluk nafakası talebi hakkında Türk Medeni Kanununun 176/1. maddesi gereğince hakimin takdir yetkisi çerçevesinde yoksulluk nafakasının toptan ödenmesine karar verilmesinde yasaya aykırı bir durum yoksa da; kusur dağılımı ve tarafların ekonomik ve sosyal durumu göz önüne alındığında, hükmedilen toptan yoksulluk nafakasının miktarı az olmuştur. Bu nedenle davalı- karşı davacı kadın yararına daha uygun ve yeterli miktarda toptan yoksulluk nafakasına hükmedilmesi gerekirken; yazılı miktarda nafakaya karar verilmesi isabetsiz olmuş; bozmayı gerektirmiştir.
4- Davalı- karşı davacı kadın ziynetlerin aynen iadesi aynen iade mümkün değilse bedelini talep etmiştir. Davacı-karşı davalı koca 25.02.2013 tarihli dilekçe ile düğün masrafı ve ev tadilatı gibi masraflar nedeni ile yaklaşık 15 gr ağırlığındaki 5 adet bileziğin eşinin rızası ile bozdurularak borçların ödendiğini beyan etmiştir. Evlilik sırasında kadına takılan ziynet eşyaları kim tarafından alınmış olursa olsun ona bağışlanmış sayılır ve artık onun kişisel malı olur. Bu durumda ziynet eşyalarının iade edilmemek üzere kocaya verildiğinin, kadının isteği ve onayı ile bozdurulup ev ihtiyaçları için harcandığının davacı karşı davalı koca tarafından kanıtlanması halinde koca almış olduğu ziynet eşyalarını iadeden kurtulur.
Somut olayda ise; davalı-karşı davacı kadına ait olduğu anlaşılan 5 adet bileziğin evliliğin devamı sırasında davacı-karşı davalı koca tarafından bozdurularak evin ihtiyacı için harcandığı davacı-karşı davalı yanca kabul edilmiştir; evin ihtiyacı için bozdurulan ziynet eşyalarının rıza ile ve iade şartı olmaksızın verildiğini davacı-karşı davalı koca ispatlamak zorunda olup somut olayda davacı-karşı davalı koca 5 adet bileziğin iade şartı olmaksızın verdiğini ispat edemediğinden dava konusu ziynetlerden 5 adet bileziği davalı-karşı davacı kadına iade ile mükelleftir. Davalı-karşı davacı kadının ziynet ve takılara yönelik talebinin 5 adet bilezik ile sınırlı olarak kısmen kabulü gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ :Temyiz edilen hükmün, yukarıda 2, 3 ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle davalı-karşı davacı kadın yararına BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz ilam harcının temyiz eden Burhan"a yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 119.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Yağmur"a geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 06.03.2014 (Prş.)