Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/8276 Esas 2016/10002 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8276
Karar No: 2016/10002
Karar Tarihi: 20.09.2016

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/8276 Esas 2016/10002 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık suçundan mahkumiyete karar verdiği bir davayı incelemiş, yapılan temyiz başvurusunu da değerlendirmiştir. Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesindeki bazı sözcükleri iptal eden kararı dikkate alınarak, infaz sırasında hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak hükme iletme gereği vurgulanmıştır. Sanıkların suçu işlediği, yargılama sürecinde usul ve yasaya aykırılık tespit edilmediği belirtilmiştir. Ancak, yargılama giderlerinin tahsili konusunda yapılan kararın usulsüzlük nedeniyle bozulmasına ve yeniden düzenlenmesine karar verilmiştir. Kararda bahsedilen kanun maddeleri; 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 326/2. maddesi, 5320 sayılı Kabahatler Kanunu'nun 8/1. maddesi, 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 322. maddesidir.

17. Ceza Dairesi 2016/8276 E. , 2016/10002 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması sırasında aynı maddenin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas 2015/85 Karar sayılı iptal kararının anılan Kanun maddesinin 1. fıkrasındaki ""hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak"" hükmü gereğince infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Yargılama giderlerinin sanıklardan ne şekilde tahsil edileceğine ilişkin kararda açıklama yapılmaması suretiyle 5271 sayılı CMK"nun 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ..., ... müdafilerinin temyiz nedenleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, yargılama giderlerinin sanıklardan eşit olarak ayrı ayrı tahsil edilmesine karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.09.2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.