17. Ceza Dairesi Esas No: 2016/11931 Karar No: 2016/9995 Karar Tarihi: 21.09.2016
Hırsızlık - konut dokunulmazlığını ihlal - - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/11931 Esas 2016/9995 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık bir hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçundan mahkum edilmiştir. Sanığın temyiz istemi, 5271 sayılı CMK'nın 231/5. maddesi kapsamında reddedilmiştir. Ancak eski hale getirme başvurularının Yargıtay'da değerlendirilebileceği belirtilmiştir. Sanığın eski hale getirme talepleri reddedilmiştir. Hırsızlık suçundan verilen hükümde, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h maddesinde öngörülen hapis cezasının alt sınırının gözetilmediği belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi tarafından bazı sözcüklerin iptal edildiği TCK maddelerinde, ilgili maddelerin 2. ve 3. fıkralarında yer alan sürelerde haklardan yoksun bırakılma kararı verilmemesi durumunda, infaz aşamasında dikkate alınabileceği ifade edilmiştir. Kararda geçen kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 231/5. ve 12. maddesi, 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. ve CMUK'nun 310. ve 317. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 53/1. maddeleri.
17. Ceza Dairesi 2016/11931 E. , 2016/9995 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme HÜKÜM : Mahkumiyet, eski hale getirme, temyiz talebinin reddine
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü: I-Sanık ..."in temyiz isteminin incelenmesinde: 5271 sayılı CMK’nın 231/5. maddesi kapsamında verilen kararların temyizi olanaklı bulunmayıp aynı maddenin 12. fıkrası uyarınca itirazı olanaklı kararlardan olduğu ve itirazı incelemeye yetkili ve görevli mahkemece karar verildiği de anlaşılmakla dosyanın incelenmeden mahkemesine gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, II-Sanık ..."un temyiz isteminin incelenmesinde: Ceza Genel Kurulu"nun 2011/274-300 27/11/2010 tarih; 06/12/2008 gün 144-234, 23/09/1974 gün 224-408 ve 16/04/1973 gün 213-345 sayılı kararlarında açıkça vurgulandığı üzere temyiz süresinin geçirilmesinden sonra eski hale getirme başvurularını değerlendirme yetkisinin Yargıtayda olduğu belirtilmiştir. Somut olayımıza gelince, sanık hakkındaki 27.10.2015 tarihli hükmün SEGBİS sistemiyle tefhim edildiği anlaşılmıştır. Sanık, 11.12.2015 tarihli dilekçesinde, "... celp gelmediğini ve yüzüne okunmadığını” belirterek eski hale getirme talebinde bulunmuştur. Sanığın talebini değerlendiren mahkeme 14.12.2015 tarihli ek kararı ile sanığın taleplerinin reddine karar vermiş, 17.12.2015 tarihinde bu kararı tebliğ ederek öğrenen sanık, süresi içinde tekrar dilekçe vermiştir. Anılan Ceza Genel Kurul Kararları ışığında, sanığın taleplerinin eski hale getirme niteliğinde olduğu ve eski hale getirme konusunda karar verme yetkisinin Yargıtay’da olduğu gözetilmeden mahkemece ret karar verilmiş ise de, mahkemenin 14.12.2015 tarihli ek kararının yok hükmünde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede; 27.10.2015 tarihinde usulüne uygun olarak tefhim edilen hükmü, CMUK"nun 310. maddesinde belirtilen bir haftalık yasal süreden sonra 11.12.2015 tarihinde temyiz eden sanık ..."un koşulları bulunmayan eski hale getirme ve temyiz taleplerinin, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla CMUK"nun 317. maddesi gereğince tebliğnameye uygun olarak REDDİNE, II-Sanık ... hakkında mala zarar verme, hırsızlık ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümlerin incelenmesinde: Hırsızlık suçundan kurulan hükümde, 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h maddesinde öngörülen hürriyeti bağlayıcı cezanın alt sınırının 5 yıl hapis cezasını gerektirdiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından; 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması sırasında aynı maddenin birinci, ikinci ve dördüncü fıkralarındaki bazı sözcüklerin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas 2015/85 Karar sayılı iptal kararının anılan Kanun maddesinin 1. fıkrasındaki ""hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak"" hükmü gereğince ve mala zarar verme ve konut dokunulmazlığını ihlal suçundan özgürlüğü bağlayıcı ceza ile hükümlülüğüne karar verilen sanığın, 5237 sayılı TCK"nın 53/1. maddesinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. ve 3. fıkralarında gösterilen sürelerde yoksun bırakılmasına karar verilmemiş ise de, hükümlülüğünün yasal sonucu olarak infaz aşamasında dikkate alınması olanaklı görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır. Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimin takdirine göre, sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA, 21.09.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.