Mahkemesi :Sulh Ceza Mahkemesi
Karar tarihi : 12/02/2014
Suç : 2863 sayılı Kanuna aykırılık
Hüküm : Her iki sanık hakkında; 2863 sayılı Kanunun 74/2, 5237 sayılı TCK"nın 62/1, 50/1-a, 50/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet


2863 sayılı Kanuna aykırılık suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler, sanıklar tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Sanık ..."in temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanığın, yüzüne karşı 12/02/2014 tarihinde verilen hükmü, CMUK"un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra, 12/03/2014 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin, isteme uygun olarak REDDİNE,
2- Sanık ..."nın temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Sanığın diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
2863 sayılı Kanunun 74/2. maddesinde düzenlenen “izinsiz define araştırma” suçunun oluşabilmesi için, araştırma yapılan yerin, sit alanı veya aynı Kanunun 6. maddesi kapsamında korunması gerekli kültür varlığı niteliği taşımasında zorunluluk bulunduğu dikkate alınarak, olay yerinde keşif icra edilmek suretiyle, dedektör ile define araştırması yapılan Göynüş Vadisi, Karayol mevkinin, bahse konu özelliği haiz olup olmadığı tereddütsüz biçimde belirlendikten sonra, sanığın hukuki durumunun takdir ve tayini gerektiği gözetilmeksizin, eksik araştırma ile mahkumiyete dair hüküm tesisi,
Kabule göre de;
a- Sanık hakkında bir tam gün karşılığı takdir edilen adli para cezasının miktarı belirlenirken uygulanan kanun maddesinin gösterilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6 maddesine muhalefet edilmesi,

b- TCK"nın 50/6. maddesinde bulunan “yaptırımın” ibaresinin 01/03/2008 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 26/02/2008 tarih, 5739 sayılı Kanunun 4. maddesi ile “tedbirin” olarak değiştirilmesi ile sözü edilen maddenin birinci fıkrasının “a” bendi uyarınca hapis cezasının paraya çevrilmesi seçenek yaptırım, diğer bentlerde düzenlenen hususların ise seçenek tedbir niteliğinde olduğu, TCK"nın 50/6. maddesinde hüküm kesinleştikten sonra Cumhuriyet savcılığınca yapılan tebligata rağmen otuz gün içinde seçenek tedbirin gereklerinin yerine getirilmesine başlanmaması veya başlanıp da devam edilmemesinin sonuçlarının düzenlediği, somut durumda ise sanık hakkında bir tedbir niteliğini haiz olmayan kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verildiği, kaldı ki bu durumun hükmün tesisi aşamasında değil, hükmün kesinleşmesinden sonra infaz aşamasında nazara alınacağı hususu gözetilmeksizin, infazı kısıtlar biçimde karar tesis edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince hükmün isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.