Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/759 Esas 2020/26 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/759
Karar No: 2020/26
Karar Tarihi: 27.01.2020

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2019/759 Esas 2020/26 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı trafik sigortacısı olan kişinin sevk ve idaresindeki araç, tek taraflı kazaya sebep olmuş ve kazada davacıların yakını hayatını kaybetmiştir. Davacılar, belirsiz alacak davası olarak açtıkları davada sonradan artırılmak üzere 200.000 TL tazminat istemişlerdir. Mahkeme, davacıların talebini kabul etmiş ve dava tarihinden itibaren yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini kararlaştırmıştır. Davalı vekili, hükmü temyiz etmiştir. Ancak, Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamaktadır. Bu nedenle, tüm temyiz itirazları reddedilmiş ve hüküm onanmıştır.
Kararda, HGK'nun 15.6.2011 gün ve 2011/17-142 Esas-411 Karar, HGK'nun 22.2.2012 gün 2011/17-787 Esas- 2012/92 Karar ve HGK'nun 16.1.2013 gün ve 2012/17-1491 Esas- 2013/74 Karar sayılı ilamları uyarınca, davalının tazminattan sorumluluğuna hükmedilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamaktadır. Ayrıca, maddi tazminat yönünden, Dairemizin yerleşik uygulamalarındaki prensiplere uygun hesaplamaları

17. Hukuk Dairesi 2019/759 E. , 2020/26 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki, ölümlü trafik kazası nedeniyle maddi tazminat davası üzerine yapılan yargılama sonunda, kararda yazılı nedenlerle, davanın kabulüne ilişkin verilen hüküm, davalı vekili tarafından süresi içinde temyiz edilmekle, dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacılar vekili, davalının trafik sigortacısı olduğu aracı sevk ve idare eden davacıların eşi/ babası ... "in yaptığı tek taraflı kazada öldüğünü, davacıların ölenin desteğinden yoksun kaldıklarını ve davalının zarardan sorumlu olduğunu belirterek belirsiz alacak davası olarak açtıkları davada sonradan artırılmak üzere 500,00 TL maddi tazminatın kaza tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsilini talep etmiş; 17.03.2014 tarihli artırım dilekçesiyle, toplam taleplerini 200.000,00 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma, yapılan yargılama ve toplanan delillere göre; davanın kabulü ile davacı ... için 130.000,00 TL, ... için 6.000,00 TL, ... için 16.000,00 TL, ... için 14.000,00 TL. ve ... için 34.000,00 TL. olmak üzere toplam 200.000,00 TL. tazminatın dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosya içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına; davacıların talebinin doğrudan kendileri üzerinde doğan destekten yoksunluk zararına ilişkin olması,
bu zararın oluşumundaki desteğin kusurunun davacılara yansıtılamayacağı, sürücü desteğin tam kusurlu olmasının, onun desteğinden yoksun kalan davacıları etkilemeyeceğine ilişkin HGK"nun 15.6.2011 gün ve 2011/17-142 Esas-411 Karar, HGK"nun 22.2.2012 gün 2011/17-787 Esas- 2012/92 Karar, HGK"nun 16.1.2013 gün ve 2012/17-1491 Esas- 2013/74 Karar sayılı ilamları uyarınca, davalının tazminattan sorumluluğuna hükmedilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına; maddi tazminat yönünden, Dairemizin yerleşik uygulamalarındaki prensiplere uygun hesaplamaları içeren uzman bilirkişi raporu doğrultusunda hüküm kurulmuş olmasına göre; davalı vekilinin yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA ve aşağıda dökümü yazılı 10.296,50 TL kalan onama harcının temyiz eden davalıdan alınmasına 27/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.