Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2020/246 Esas 2020/25 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -

Davacılar vekili, müvekkili ... "nin sürücüsü olduğu aracın rögar kapağının yerinden çıkmış olması nedeniyle maddi hasarlı kaza yaptığını, davalının kusurlu olduğunu, araçta 2.000 TL değer kaybı meydana geldiğini, olay sırasında müvekkilinin davacı eşi ... hamile olduğu için düşük tehlikesine maruz kaldığını, bu nedenle müvekkillerinin elem yaşadığını beyanla, müvekkilleri için 1.000"er TL manevi tazminat ve fazlaya ilişkin hakları saklı kalmak kaydıyla 2.000,00 TL maddi tazminatın dava tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, idari yargının görevli olduğunu, zamanaşımının dolduğunu, davacı araç sürücüsünün kusurlu olduğunu, talebin fahiş olduğunu beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, Dairemizin ilgili bozma ilamına uyulmasına karar verilerek toplanan deliller ve benimsenen bilirkişi raporuna göre, manevi tazminata ilişkin hüküm kesinleştiğinden yeniden karar verilmesine yer olmadığına, maddi tazminat yönünden bozma ilamı doğrultusunda alınan ek bilirkişi raporuna göre araçtaki değer kaybı tutarı 2.000,00 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyen yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 1.1.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Mahkemece davanın kabulü ile 2.000,00 TL maddi tazminata hükmedilmiştir.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden temyiz eden davalı bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine 22/01/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.