Tebliğname No : 5 - 2012/229220
MAHKEMESİ : Bursa 15. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 29/05/2012
NUMARASI : 2011/750 Esas, 2012/450 Karar
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, hakaret

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Suç tarihinde Y.B.. İlköğretim okulunda nöbetçi müdür yardımcısı olarak görev yapan mağdurun, okula öğrenci girişi olduğu sırada bir kısım kız öğrencinin türbanlı şekilde okula geldiğini görmesi üzerine kendilerini içeri almak istemediği, bu sırada bu öğrencilerin velileri olan sanıkların mağdura "öğrencilerimizi içeri almak zorundasınız, çocukların eğitim öğretim hakkını engelleyemezsiniz" diye bağırıp uyarılara rağmen mağduru iterek okula girdikleri, sanık Mehmet’in "sizin maaşınızı ben veriyorum, siz kim oluyorsunuz" diyerek mağdura hakaret ettiği iddiasıyla yapılan yargılamada; TCK 265/1. maddesinde yer alan düzenlemeye göre görevi yaptırmamak için direnme suçunun kamu görevlisinin görevini yerine getirmemesi için cebir ve/veya tehdit ile gerçekleştirilebileceği, belirtilen tipik hareketleri içermeyen pasif direnme fiillerinin bu suçu oluşturmayacağı göz önüne alınarak, somut olayda herhangi bir yaralanması bulunmayan mağdurun, yargılama aşamasında alınan beyanında da cebir veya tehditten bahsetmediği gibi, konuyla ilgili görgüye dayalı bilgisi bulunan tanıkların da bu yönde herhangi bir beyanlarının bulunmaması; sanık Mehmet’in sözlerinin içeriği gözetildiğinde hakaret boyutuna ulaşmadığının da anlaşılması karşısında sanıkların atılı suçlardan beraetleri yerine yazılı şekilde yanılgılı gerekçe ile mahkumiyet hükümleri kurulması,
Kabule göre de,
İddianamede yer almadığı ve ek savunma hakkı tanınmadığı halde sanıklar hakkında TCK"nın 265/3 maddesinin uygulanması suretiyle CMK"nın 226. maddesine aykırı davranılması,
Sanık Mehmet hakkında hakaret suçundan kurulan kısa süreli hapis cezası ertelendiği halde TCK"nın 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilerek aynı Yasanın 53/4. maddesine aykırı davranılması,
5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesinde düzenlenen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının verilebilmesi için, aynı maddenin 6. fıkrasında zararın ödenmesi koşulu öngörülmüş ise de, bu koşulun aranabilmesi için suçun niteliği veya işleniş biçimine ve doğurduğu sonuçlarına göre ortada giderilmesi gereken maddi bir zararın bulunmasının zorunlu olduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun, Dairemizce de benimsenen 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250 Esas, 2009/13 sayılı Kararında da açıklandığı üzere, CMK’nın 231/6-c maddesinde düzenlenen "giderilmesi gereken zarar" kavramının, somut, belirlenebilir maddi zarar olduğu, manevi zararların bu kapsamda bulunmadığı gibi Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/06/2008 gün 2008/149-163, 13/11/2007 gün 2007/171-235 sayılı Kararlarında da belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin CMK"nın 231/5-6. maddesindeki şartlar gözetilmek suretiyle seçenek yaptırımlara çevirme ve erteleme gibi diğer kişiselleştirme nedenlerinden önce hakim tarafından değerlendirilmesinin zorunlu bulunduğu da nazara alınmadan, "...fiilden sonraki ve yargılama sürecindeki davranışları..." lehine değerlendirilerek TCK 62. maddesinin uygulanmasına ve " kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde gösterdiği pişmanlığı göz önüne alınarak.." şeklinde gerekçeyle TCK"nın 51. maddesi uyarınca verilen cezalarının ertelenmesine karar verildiği halde, bu kez "müştekinin uğradığı zararın tam olarak tazmin edilmemesi, sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi halinde sonuç cezanın sanık üzerinde caydırıcılığının kalmayacağına dair mahkememize olumsuz kanaat oluşması bu nedenle sanığın bir daha suç işlemekten çekineceğine dair mahkememize yeterli kanaat oluşmadığından.." şeklinde yasal olmayan gerekçe ile sanık Aziz hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilerek çelişkiye neden olunması,
Kanuna aykırı, sanıklar müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/11/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.