Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13567 Esas 2020/237 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/13567
Karar No: 2020/237
Karar Tarihi: 15.01.2020

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/13567 Esas 2020/237 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Söz konusu mahkeme kararı, bir kira sözleşmesi olmaksızın fiilen kiracı olarak bulundukları ev ile ilgili, sanığın üzerine katılan tarafından imzalanmış gibi yazılı bir kira sözleşmesi düzenleyerek elektrik ve su aboneliklerini açtırdığı iddiasıyla özel belgede sahtecilik suçundan yargılandığı bir dava hakkında verilmiştir. Kararda, belgelerin katılan tarafından temin edildiği savunulmasına rağmen belge aslının temin edilmediği tespit edilmediği için gerçeğin belirlenebilmesi bakımından eksik inceleme yapıldığı ve suça konu kira sözleşmesinin asıl belgesinin duruşmada incelenmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, sanık hakkında tekerrüre esas alınan bir ilamın suç tarihinden sonra kesinleşmesi nedeniyle esas alınamayacağına ve TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin bir iptal kararı sonrasında yeniden değerlendirilmesi gerektiğine dikkat çekilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- Özel belgede sahtecilik suçunu düzenleyen 204. madde
- Tekerrürün belirlenmesine ilişkin 53. madde
- Anayasa Mahkemesi'nin bir iptal kararının ardından TCK'nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın yeniden değerlendirilmesi gerektiği konusunda Anayasa Mahkemesi tarafından belirtilen ilke.

11. Ceza Dairesi 2017/13567 E. , 2020/237 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın, 2008 yılında yazılı bir kira sözleşmesi olmaksızın fiilen kiracı olarak bulundukları katılana ait ev ile ilgili, üzerine katılan tarafından imzalanmış gibi yazılı bir kira sözleşmesi düzenleyerek elektrik ve su aboneliklerini açtırdıklarının iddia edildiği olayda; 25.02.2008 tarihli raporda bilirkişinin fotokopi belge üzerinden inceleme yapması, sanığın belgeyi kendisinin temin etmediğini belgelerin katılan tarafından temin edildiğini savunması, dosya içerisinde belge aslının temin edildiğine ilişkin bir tespitin de bulunmaması karşısında, gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak biçimde belirlenebilmesi bakımından, öncelikle suça konu kira sözleşmesinin aslı temin edilip belgelerde sahtecilik suçlarında aldatma yeteneğinin bulunup bulunmadığının takdirinin mahkemeye ait olduğu göz önüne alınarak, duruşmaya getirtilip incelendikten sonra, sanığın eyleminin "özel belgede sahtecilik" suçunu oluşturup oluşturmayacağı da karar yerinde tartışıldıktan sonra hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme sonucu yazılı şekilde hüküm kurulması, yasaya aykırı,
Kabule göre;
1- Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Antalya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2005/589 esas ve 2009/420 karar sayılı ilamının, suç tarihinden sonra kesinleşmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
2- 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15.01.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.