Tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/54 Esas 2020/3419 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/54
Karar No: 2020/3419
Karar Tarihi: 19.02.2020

Tehdit - kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2020/54 Esas 2020/3419 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davadan bahsedilmektedir. Sanık tehdit suçundan mahkum edilmiştir ve bu hüküm istem gibi onanmıştır. Ancak, sanık hakkında kasten yaralama suçundan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebepleri incelenmiştir ve hüküm bozulmuştur. Raporda müştekinin yaralanmasının hafif nitelikte olmadığı belirtilmesine rağmen, sanığa eksik ceza tayin edildiği, kazanılmış hak nedeniyle uygulama yapılırken kazanılmış hakkın ceza miktarı ile birlikte ertelemeyi de kapsayacağı gözetilmeden sonuç olarak hükmedilen 5 ay hapis cezasının ertelenmediği tespit edilmiştir. Bu nedenle, hüküm bu sebeplerden bozulmuştur. Kararda bahsedilen kanun maddeleri şunlardır: 5271 sayılı CMK'nin 232/2-b, 5237 sayılı TCK'nin 86/2 ve 86/1, 1412 sayılı CMUK'nun 326/son ve 321. maddeleri, 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesi ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2020/54 E. , 2020/3419 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Tehdit, kasten yaralama
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında mağdur ... ...’nün isim ve kimlik bilgilerine yer verilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 232/2-b maddesine aykırı davranılmış ise de bu durum mahallinde hükme eklenmesi mümkün eksiklik olarak görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
1)Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz sebeplerinin reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
a)Hükme esas alınan raporda müştekinin yaralanmasının "basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek ölçüde hafif nitelikte olmadığı" belirtildiği halde, sanık hakkında kurulan hükümde temel cezanın 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi yerine TCK"nin 86/2. maddesi gereğince belirlenmesi suretiyle sanığa eksik ceza tayin edilmesi,
b)Sanık hakkında, mahkemenin 11.06.2010 tarihli ve 2009/514 Esas - 2010/242 Karar sayılı ilk kararı ile kasten yaralama suçundan 5 ay hapis cezasına ve hapis cezasının TCK’nin 51.maddesi gereğince ertelenmesine karar verildiği, hükmün sanık tarafından temyizi üzerine Yüksek Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 11.12.2013 tarihli ve 2012/12734 Esas - 2013/31738 Karar sayılı ilamı ile bozulduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 09.02.2016 tarihli ve 2014/71 Esas - 2016/42 Karar sayılı ilamı da gözetilerek 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi gereğince bozmadan sonra kazanılmış hak nedeniyle uygulama yapılırken kazanılmış hakkın ceza miktarı ile birlikte ertelemeyi de kapsayacağı gözetilmeden sonuç olarak hükmedilen 5 ay hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 51. maddesi gereğince ertelenmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK"un 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 19.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.