MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar ... vd. vekili Avukat ... tarafından, davalı ... aleyhine 22/10/2009 gününde verilen dilekçe ile manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın reddine dair verilen 11/06/2012 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, yayın yolu ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş; hüküm, davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, davalı şirkete ait TV kanalında canlı olarak yayınlanan “...” adlı program sırasında dava dışı ..."nın gerçeğe aykırı ve hakaret içerikli sözler sarfettiklerini, davalı kanal sahibinin de bu sözlerin söylenmesine müsaade ederek gerçeğe aykırı yayın yapması nedeniyle kişilik haklarının saldırıya uğradığını belirterek manevi zararlarının tazminini talep etmişlerdir.
Davalı, yayının hukuka uygun olduğunu belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalıya ait televizyon kanalında yapılan canlı yayında kişilik haklarına tecavüz oluşturduğu ileri sürülen sözlerin dava dışı ... tarafından sarf edildiği, programın canlı olarak yayınlanması nedeniyle davalının sorumluluğunun bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, davalı şirkete ait televizyon kanalında canlı olarak yayınlanan “...” isimli programa dava dışı ..."nın katıldığı, dava dışı ..."nın 05/10/2009 tarihinden itibaren 5 gün süren yayın sırasında “.. benim çocuğumu para ile sattılar, bugün 15 yaşında olan oğlum ... kimlere evlatlık verildi, beş yaşındaki çocuğa peynir çaldırıyorlarmış. ... benim yuvamı bile bozmaya çalıştı..” dediği anlaşılmaktadır.
6112 sayılı Radyo ve Televizyonların Kuruluş ve Yayın Hizmetleri Hakkında Kanunun 18/6 maddesine göre "gerçek ve tüzel kişilerin kişilik haklarını ihlal eden yayın hizmetlerinden doğan maddi ve manevi zararlardan dolayı medya hizmet sağlayıcı kuruluş ile birlikte programın yapımcısı müştereken ve müteselsilen sorumludur..." Doktrinde madde metnine göre yayıncı kuruluşların adam çalıştıranın sorumluluğu esasıyla sorumlu tutulduğu bu itibarla kusursuz sorumluluk yayıncı gerçek veya tüzel kişilerin kusursuz sorumluluk ilkesiyle sorumlu olacağı ve ancak haber yapan veya oturumu yönetenlerin ise eyleme dayalı olarak kusur sorumluluğuyla sorumlu tutulacağı kabul edilmektedir. 2954 sayılı Türkiye Radyo ve Televizyon Kanunu 28. madde ile de adam çalıştıranın sorumluluğu ilkelerine göre düzenleme öngörülmektedir. Somut olayda canlı yayın nedeniyle zarar görüldüğü ileri sürüldüğüne göre yayıncı kuruluş yukarıda belirtilen esaslara göre sorumludur. Bu nedenle zarar görenler haksız eylemi gerçekleştirenlerle birlikte yayın sahibinden de isteyebilirler. Mahkemece açıklanan yön gözetilerek, davalı yönünden işin esası incelenerek karar verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle, yazılı biçimde karar verilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA; bozma nedenine göre, öteki temyiz itirazlarının incelenmesine yer olmadığına ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 08/10/2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.