Elektrik enerjisi hırsızlığı - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/31496 Esas 2012/1842 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2011/31496
Karar No: 2012/1842
Karar Tarihi: 02.02.2012

Elektrik enerjisi hırsızlığı - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2011/31496 Esas 2012/1842 Karar Sayılı İlamı

Özet:

A Savur Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın elektrik enerjisi hırsızlığı suçundan mahkum olduğu ve TCK'nın 765. maddesinin sanık lehine olduğu gerekçesiyle kararın bozulmayacağı belirtilmiştir. Ancak, yakınan kurumun davaya katılmasına karar verilmediği halde lehine vekalet ücreti ödenmesine karar verildiği ve cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerekliliği vurgulanmıştır. Bu sebeplerle, sanık müdafinin temyiz itirazları yerinde bulunmuş ve kararın bozulmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak ise, TCK'nın 765. maddesi ve CMK'nın 231. ve 562. maddeleri belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2011/31496 E. , 2012/1842 K.

"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 2 - 2010/42759
MAHKEMESİ : Savur Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/06/2007
NUMARASI : 2005/51 (E) ve 2007/49 (K)
SUÇ : Elektrik enerjisi hırsızlığı

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Mahkemenin 765 sayılı TCK"nın sanık lehine olduğuna ilişkin kararında isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bozma düşüncesine katılınmamış,07.07.2005 hakim havale tarihli dilekçe ile katılma talebinde bulunan yakınan kurumun bu talebi hakkında bir karar verilmemesi karşı temyiz olmadığı için bozma nedeni yapılmamış,diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Yakınan kurumun davaya katılmasına karar verilmediği halde lehine vekalet ücreti ödenmesine karar verilmesi,
2-Hükümden sonra 08.02.2008 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa"nın 562.maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nun 231.maddesi uyarınca hükmolunan cezanın tür ve süresine göre hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 02/02/2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.