Danıştay 3. Daire 2019/7709 Esas 2020/4912 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
ÜÇÜNCÜ DAİRE
Esas No : 2019/7709
Karar No : 2020/4912

TEMYİZ EDEN (DAVACI) : …
KARŞI TARAF (DAVALI) : … Vergi Dairesi Müdürlüğü/…
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : … Vergi Mahkemesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararına yönelik istinaf başvurusuna ilişkin … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: Davacı adına, muhasebe işlerini yürüttüğü … Oto Yedek Parça İthalat İhracat Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi'nin 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 359. maddesinde yazılı eylemlerle yol açtığı vergi ziyaına iştirak etmesi nedeniyle 2016 yılı için kayba uğratılan kurumlar vergisi üzerinden kesilen bir kat vergi ziyaı cezasının kaldırılması istemine ilişkindir.
İlk Derece Mahkemesi kararının özeti: Sözü edilen şirket hakkında tanzim edilen vergi tekniği raporundaki saptamalardan komisyon karşılığı sahte fatura düzenlediği sonucuna ulaşıldığı, adı geçen firmaca banka kanalıyla yapılmayan yüksek tutarlı tahsilat ve ödemelerin, beyannamelerini veren davacı tarafından görülmemesinin mümkün olmadığı, defter kayıtları ile bilançodaki uyumsuzluğun muhasebe programının bozulması sonucu sehven yapılması ile açıklanamayacağı, şirketin Ba-Bs bildirimlerinde, defter ve belgelerinde yer alan ve alışlarının tamamını, satışlarının ise %91,71'ni oluşturan firmaların muhasebe kayıtlarının davacının kanuni temsilcisi olduğu … Serbest Muhasebeci Mali Müşavirlik Limited Şirketi tarafından tutulduğu ve beyannamelerinin verildiği, söz konusu mali müşavirlik şirketinin hizmet sunduğu mükelleflerin hemen hemen hepsinin sahte belge düzenleme kapsamında incelendiği, davacı hakkındaki görüş ve öneri raporlarında muhtelif mükelleflerle sahte belge düzenleme organizasyonunda bulunduğunun tespit edildiği, özen ve sorumluluk gerektiren mali müşavirlik faaliyetini yürüten davacının bu eylemlerin varlığından haberdar olmamasının hayatın olağan akışına uygun görülmediği, yanında çalışanlara sorumluluk yüklemesinin de afaki olduğu kanaatine varıldığından vergi ziyaına sebebiyet veren fiillere iştirak ettiği anlaşılan davacı adına kesilen cezada hukuka aykırılık bulunmadığı gerekçesiyle dava reddedilmiştir.
Bölge İdare Mahkemesi kararının özeti: İstinaf başvurusunun, usul ve hukuka uygun olduğu sonucuna varılan Vergi Mahkemesi kararının kaldırılmasını sağlayacak nitelikte görülmediği gerekçesiyle 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 45. maddesinin 3. fıkrası uyarınca reddine karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Vergi ziyaı cezasının 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun geçici 27. maddesi kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, … Oto Yedek Parça İthalat İhracat Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi ile bir bağlantısının bulunmadığı, şirketle ilgili tüm iş ve işlemleri yanında sigortalı olarak çalıştırdığı …'un gerçekleştirdiği ve kendisinin de bu durumu beyan ettiği, uzun zamandan beri sağlık sorunları nedeni ile herhangi bir iş yapamadığı, vergi ziyaına sebebiyet veren fiillere iştirak ettiğinin somut olarak ortaya konulmadığı, kesilen cezanın hukuka aykırı olduğu ileri sürülerek kararın bozulması istenilmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Savunma verilmemiştir.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'İN DÜŞÜNCESİ : 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 341. maddesinde, vergi ziyaı cezasının, mükellefin veya sorumlunun vergilendirme ile ilgili ödevlerini zamanında yerine getirmemesi veya eksik yerine getirmesi yüzünden verginin zamanında tahakkuk ettirilmemesini veya eksik tahakkuk ettirilmesini ifade edeceği, 344. maddesinin 1. fıkrasında, 341. maddede yazılı hallerde vergi ziyaına sebebiyet verildiği takdirde, mükellef veya sorumlu hakkında ziyaa uğratılan verginin bir katı tutarında vergi ziyaı cezası kesileceği, 2. fıkrasında, vergi ziyaına 359. maddede yazılı fiillerle sebebiyet verilmesi halinde bu cezanın üç kat, bu fiillere iştirak edenlere ise bir kat olarak uygulanacağı hükme bağlanmıştır.
Aynı Kanun'un 134. maddesinde vergi incelemesinden maksadın ödenmesi gereken vergilerin doğruluğunu araştırmak tespit etmek ve sağlamak olduğu, 3. maddesinin ispat başlıklı (B) bendinde de, vergilendirmede vergiyi doğuran olay ve bu olaya ilişkin muamelelerin gerçek mahiyetinin esas olacağı ve devamında ise iktisadi ticari ve teknik icaplara uymayan veya olayın özelliğine göre normal ve mutad olmayan bir durumun iddia olunması halinde ispat külfetinin bunu iddia edene ait olacağı hükümlerine yer verilmiştir.
Dava konusu olayda, … Oto Yedek Parça İthalat İhracat Sanayi ve Ticaret Anonim Şirketi'ne mali müşavirlik hizmeti veren davacının sahte belge düzenleme fiilline iştirak ettiğine dair somut tespit bulunmadığından dolayısıyla vergi ziyaına iştirak ettiğinden bahisle kesilen ceza hukuka aykırı olduğundan davayı reddeden Vergi Mahkemesi kararına yöneltilen istinaf başvurusunun reddi yolundaki Bölge İdare Mahkemesi Vergi Dava Dairesi kararının bozulması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Hüküm veren Danıştay Üçüncü Dairesince, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 17. maddesinin 2. fıkrası hükmü uyarınca temyizen incelenen dosyalarda duruşma yapılması tarafların istemine ve Danıştayın kararına bağlı bulunduğu gibi aynı maddenin 3. fıkrası gereği duruşma talebi dava dilekçesi ile cevap ve savunmalarda yapılabileceğinden, sözü edilen bu aşamalardan sonra 04/03/2020 tarihinde kayda giren dilekçe ile davacı tarafından yapılan duruşma talebinin incelenemeyeceği sonucuna varılarak işin gereği görüşülüp düşünüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Bölge idare mahkemelerinin nihai kararlarının temyizen bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan sebeplerden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, dilekçede ileri sürülen temyiz nedenleri kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Temyiz isteminin reddine,
2. … Bölge İdare Mahkemesi ... Vergi Dava Dairesinin … tarih ve E: …, K: … sayılı kararının ONANMASINA,
3. Davacıdan 492 sayılı Harçlar Kanunu'na bağlı (3) sayılı tarife uyarınca nispi harç alınmasına,
4. 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 50. maddesi uyarınca, kararın taraflara tebliğini ve bir örneğinin de belirtilen Vergi Dava Dairesine gönderilmesini teminen dosyanın kararı veren ilk derece mahkemesine gönderilmesine, 30/11/2020 tarihinde oybirliğiyle kesin olarak karar verildi.