Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/2010 Esas 2018/9937 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52, 53 ve 58 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, mağdura kendisini Cumali olarak tanıttığı, dul bir ablası olduğunu ve onunla evlendirebileceğini söylediği, mağdurla birlikte Zuhal olarak tanıtılan bayanın evine gittikleri, sanığın burada ablası olduğunu iddia ettiği Zuhal ile mağdurun evlenmesine aracılık etmesi karşılığında 5.000 TL istediği, mağdurun 4.000 TL verdiği, ardından sanık, Zuhal ve mağdurun bir kuyumcuya gittikleri, mağdurun Zuhal"e 1.700 TL lik altın aldığı, daha sonra mağdurun Zuhal ile birlikte şahsına ait ikametgaha gittiği, mağdurun ardından Zuhal"e 3.500 TL lik daha altın aldığı, yaklaşık 20 gün sonra Zuhal"in bir bahaneyle ortadan kaybolduğu, böylece sanığın dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda, sanığın savunması, mağdur beyanı uzlaşmanın yapılamadığına dair rapor ile dosya kapsamına göre, suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmakla bu gerekçelere dayanan mahkemenin kabul ve uygulamasında bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın suçun sabit olmadığı gerekçesine dayanan temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 20/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.