MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkili kooperatifin ortağı olan davalıların, kooperatif genel kurulunun iptali istemiyle dava açtıklarını, mahkemece, 01.05.2006 tarihinde yönetim kurulunun anasözleşmenin 44. maddesinin 1,2,5,6 ve 10. bentlerindeki yetkilerinin kullanılmasının tedbiren durdurulduğunu, ihtiyati tedbirin 15.06.2006 tarihinde kaldırıldığını, genel kurul iptali davasının reddedilerek kesinleştiğini, ihtiyati tedbir uygulanan süre zarfında yönetim kurulunun tedbire konu yetkilerini kullanamadığından ortaklara kredi kullandırılamadığını, bu süre içinde kredi alması kesinleşen 10 ortağın 89.500,00 TL tutarındaki krediyi kullanmaktan vazgeçtiklerini, asıl amacı ortaklarına kredi temin etmek olan ve kullandırdığı kredilerden aldığı komisyonlarla ayakta duran kooperatifin haksız ihtiyati tedbir nedeniyle zor durumda kaldığını ileri sürerek, 3.580,00 TL maddi tazminatın ticari faiziyle birlikte davalılardan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili, davanın zamanaşımına uğradığını, davacının tedbir tarihinde belirtilen miktarda kredi verebilecek durumda olmadığından tazminat koşullarının oluşmadığını, tedbir kararından sonra davacının bağlı olduğu Birliğin kısa süre içinde kooperatife kayyım atayarak işlerin aksamadan yürütülmesi gerekirken bunun yapılmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma,benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, 1 yıllık zamanaşımı süresinin ihtiyati tedbir kararı verilen genel kurul iptali davasının kararının kesinleştiği 04.07.2007 tarihinden başladığından alacağın zamanaşımına uğramadığı, haksız ihtiyati tedbir nedeniyle kredi alması kesinleşen 7 ortağın bu krediyi almaktan vazgeçtikleri, kooperatifin kullanılmayan bu kredi nedeniyle 2.180,00 TL gelirden mahrum kaldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile 2.180,00 TL maddi tazminatın 15.06.2006 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri ayrı ayrı temyiz etmişlerdir.
1- Davacı vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde,5219 Sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonucu Hukuk Muhakemeleri Usulü Kanunu"nun (HUMK) 427.maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 5236 sayılı Kanunun 19 uncu maddesiyle HUMK’na eklenen Ek-Madde 4’te öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2010 yılı için 1.430,00 TL’dir.
Dava dilekçesinde, 3.580,00 TL"nin tahsili istenilmiş olup, mahkemece, 2.180,00 TL.sının tahsiline karar verilmiştir. Mahkemece reddedilen kısım, yukarıda anılan madde hükmüne göre temyiz sınırının altında kaldığı cihetle kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün ve 1989/3 esas, 1990/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da karar verilebileceğinden, davacı vekilinin temyiz isteminin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
2- Davalılar vekilinin temyiz isteminin incelemesinde, dava, haksız ihtiyati tedbir nedeniyle uğranılan zararın tazmini istemine ilişkin olup mahkemece yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiş ise de, yapılan inceleme hüküm vermek için yeterli değildir. Hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 1086 HUMK.nun 110. maddesi gereğince mahkemeden ihtiyati tedbir kararı almış bulunan bir kimse bu karar yüzünden diğer tarafın ve üçüncü kişilerin uğradıkları zararı tazminle yükümlüdür. Yasada tazminatın şartları arasında kusur sayılmamıştır. Bu nedenle ihtiyati tedbir kararından doğan sorumluluğun kusursuz sorumluluk olduğu gerek öğretide, gerekse yargısal inançlarda kabul edilmektedir. Ancak sorumluluğun doğması ihtiyati tedbir kararının haksızlığının dava sonunda saptanması, haksız ihtiyati tedbir kararı sebebiyle bir zararın doğması ve zarar ile haksız ihtiyati tedbir kararı arasında uygun nedensellik bağının bulunması koşullarının gerçekleşmesine bağlıdır. Davacının zararı, tedbir nedeniyle kullandırılmayan kredinin sonradan da kullandırılmaması halinde oluşur, diğer bir anlatımla, tedbir sürecinde kullandırılmayan miktarın tedbir kararı kaldırıldıktan sonra kredi tahsis edilen kişilerden başkasına kullandırılması halinde dahi davacının bir zararından söz edilemez. Davacının, ortaklarına kullandırabileceği kredi limiti belirli olup, bu kredinin tedbir süresince kullandırılmaması halinde sonraki tarihlerde kullandırılması mümkündür. Davacının varsa somut zararının tespiti için tedbir kararından önceki ve sonraki yılların kayıtları üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılarak, tedbir kararı nedeniyle davacının zararının bulunup bulunmadığı denetime elverişli şekilde belirlenerek, sonucuna göre bir karar verilmelidir.
Gerçek zarar saptanmadan kredi için başvuran kişilerin soyut beyanıyla karar verilmesi doğru değildir. Kredi için başvuran ortakların kredi taleplerinde belli bir zaman dilimi belirtmemeleri karşısında anılan kişilere sonraki tarihte kredi verilme imkanı bulunup bulunmadığı, daha önce kooperatifçe kredi tahsis edilen tüm ortakların krediyi kullanıp kullanmadıkları, kredi tahsis edilen ortakların krediyi kullanmalarının mutat olup olmadığı üzerinde de durulmalıdır. Kredi tahsisi için kooperatife başvuran bazı ortakların daha sonra başka bir resmi kurumdan kredi almayıp, yakınlarından borç alınarak ihtiyaçlarını karşıladığı belirlendiğine göre, kooperatiften alınacak krediye oranla daha düşük masraflı şekilde kredi ihtiyacını karşılama imkanı bulunan kişilerin tedbir kararı olmasa bile bu krediyi isteyip istemeyeceğinin de değerlendirilmesi gerekir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin reddine, (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün davalılar yararına BOZULMASINA, peşin harçların istek halinde iadesine, 17.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.