Danıştay İdare Dava Daireleri Kurulu 2019/3353 Esas 2020/2783 Karar Sayılı İlamı

T.C.
D A N I Ş T A Y
İDARİ DAVA DAİRELERİ KURULU
Esas No : 2019/3353
Karar No : 2020/2783

TEMYİZ EDEN (DAVALI) : … Bakanlığı
VEKİLİ : Hukuk Müşaviri …
KARŞI TARAF (DAVACI) : … Sendikası
VEKİLİ : Av. …

İSTEMİN KONUSU : Danıştay Onuncu Dairesinin 21/03/2019 tarih ve E:2014/1820, K:2019/2331 sayılı kararının temyizen incelenerek bozulması istenilmektedir.

YARGILAMA SÜRECİ :
Dava konusu istem: 26/03/2014 tarih ve 28953 sayılı Resmî Gazete'de yayımlanan İşkolları Yönetmeliğinde Değişiklik Yapılmasına Dair Yönetmelik'in 6. maddesi ile 19/12/2012 tarih ve 28502 sayılı Resmî Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren İşkolları Yönetmeliği'ne ekli İşkolları Listesinin 13 sıra numaralı “İnşaat” işkoluna eklenen "İl Özel İdarelerinden başka kamu kurum ve kuruluşları ile mahalli idarelere, 30 Mart 2014 tarihinden sonra devredilen işçilerin şahsına münhasır olmak üzere, bu işçiler tarafından yerine getirilen işler" ibaresinin iptali istenilmiştir.
Daire kararının özeti: Danıştay Onuncu Dairesinin 21/03/2019 tarih ve E:2014/1820, K:2019/2331 sayılı kararıyla;
6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanununun 4. ve 17. maddelerin yer verilecek;
6356 sayılı Kanunun ilgili hükümlerinde; bir işyerinde yürütülen asıl işe yardımcı işlerin de, asıl işin girdiği işkolundan sayıldığı, kural olarak işçilerin aynı işkolunda ve aynı zamanda birden çok sendikaya üye olamayacağı, bir işyerinde yardımcı işlerde çalışan işçilerin de işyerinin girdiği işkolunda kurulu bir sendikaya üye olabileceği yönünde düzenlemelere yer verildiği,
6360 sayılı Kanun ile büyükşehirlerde yer alan il özel idarelerinin Kanun'un yayımından sonraki ilk mahalli idareler genel seçiminde (30/03/2014) kapatılması nedeniyle, kapatılan il özel idarelerinde çalışan işçilerin farklı kamu kurum ve kuruluşlarına devredildiği, bu durumda, kapatılan il özel idarelerinde çalışan sendika üyesi işçilerin kural olarak devredildikleri kamu kurum ve kuruluşundaki asıl işe tabi olması ve buna göre sendikal faaliyetlere katılması gerektiği,
Davalı idarenin dava konusu düzenlemeye yönelik gerekçesine bakıldığında ise; kapatılan il özel idarelerinde çalışan sendika üyesi işçilerin mevcut örgütlülüğünün toplu iş sözleşmesi süresi boyunca devam etmesi ve devredildikleri kurum ve kuruluşlardaki mevcut işkolunu etkilememesinin amaçlandığının ifade edildiği, aslında belli bir kesime özgü yapılan bu düzenleme ile mevcut işkollarının etkilendiği, kapatılan il özel idareleri işçilerinin devirlerinin yapıldığı; yatırım izleme ve koordinasyon başkanlığı, büyükşehir belediyesi, bağlı kuruluşu veya ilçe belediyesinde tek bir işkolu kapsamında faaliyette bulunulmadığı, söz konusu işçilerin, il özel idareleri ile bir ilişkilerinin kalmayacağı dikkate alındığında, devredildikleri işyerinde hangi işin yapıldığına bakılmaksızın, bu işçilerin inşaat işkolunda faaliyet gösteren sendikalardaki mevcut üyeliklerinin devam etmesine yönelik düzenlemede hukuka uygunluk bulunmadığı gerekçesiyle,
Bu durumda, geçici bir durum gerekçe gösterilerek, kapatılan il özel idarelerindeki sendika üyesi işçilerin şahsına münhasır olarak kalıcı bir işkolu ayrımı yapılmasında, 6356 sayılı Kanun hükümlerine, NACE uyarınca yapılan faaliyet sınıflamalarına, işkolu ayrımında göz önüne alınan temel kurallara uyarlık bulunmadığı,
Dava konusu düzenlemenin iptaline karar verilmiştir.

TEMYİZ EDENİN İDDİALARI : Davalı idare tarafından, dava konusu düzenleme yapılmadan önce 6356 sayılı Kanun'un 4. maddesi uyarınca işçi ve işveren konfederasyonlarının görüşünün alındığı, Çalışma Hayatına İlişkin Üçlü Danışma Kurulunun Çalışma Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik hükümleri gereğince Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanının başkanlığında ilgili konfederasyonların temsilcilerinin de hazır bulunduğu toplantı neticesinde 6360 sayılı Kanun uyarınca kapatılan il özel idareleri personelinin mevcut örgütlülüğünün toplu iş sözleşmesi süresince devam etmesi ve devredildikleri kurumlardaki mevcut işkolunu etkilememesi amacıyla dava konusu düzenlemenin yapılmasına karar verildiği, dava konusu düzenlemenin sadece 6360 sayılı Kanun mucibince devredilecek personele münhasıran uygulanacağı, bu değişikliklerin 6356, 5393 ve 5216 sayılı Kanun hükümlerine uygun olduğu belirtilerek, Daire kararının bozulması gerektiği ileri sürülmektedir.

KARŞI TARAFIN SAVUNMASI : Davacı tarafından, dava konusu düzenlemenin gerekçesinin hukuki dayanaktan yoksun olduğu, düzenleme metni ile çeliştiği, İşkolları Yönetmeliği'nde işçinin şahsına yönelik bir düzenleme yapılamayacağı, 6356 sayılı Kanun'un 19. maddesinin 7. fıkrasında işkolunu değiştirenin sendika üyeliğinin kendiliğinden sona ereceği yönünde düzenlemeye yer verildiği, bu çerçevede kapatılan il özel idarelerinde çalışan işçilerin devredildikleri yerdeki kurumun tabi olduğu işkolundaki bir sendikaya üye olabileceği, dolayısıyla dava konusu düzenlemenin dayanağı Kanun'a aykırı olduğu belirtilerek, temyiz isteminin reddi gerektiği savunulmaktadır.

DANIŞTAY TETKİK HÂKİMİ …'NIN DÜŞÜNCESİ : Temyiz isteminin reddi ile Daire kararının onanması gerektiği düşünülmektedir.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Karar veren Danıştay İdari Dava Daireleri Kurulunca, Tetkik Hâkiminin açıklamaları dinlendikten ve dosyadaki belgeler incelendikten sonra gereği görüşüldü:

HUKUKİ DEĞERLENDİRME:
Danıştay dava dairelerinin nihai kararlarının temyizen incelenerek bozulması, 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu'nun 49. maddesinde yer alan;
"a) Görev ve yetki dışında bir işe bakılmış olması,
b) Hukuka aykırı karar verilmesi,
c)Usul hükümlerinin uygulanmasında kararı etkileyebilecek nitelikte hata veya eksikliklerin bulunması" sebeplerinden birinin varlığı hâlinde mümkündür.
Temyizen incelenen karar usul ve hukuka uygun olup, temyiz dilekçesinde ileri sürülen iddialar kararın bozulmasını gerektirecek nitelikte görülmemiştir.

KARAR SONUCU:
Açıklanan nedenlerle;
1. Davalı idarenin temyiz isteminin reddine,
2. Dava konusu işlemin yukarıda özetlenen gerekçeyle iptaline ilişkin Danıştay Onuncu Dairesinin temyize konu 21/03/2019 tarih ve E:2014/1820, K:2019/2331 sayılı kararının ONANMASINA,
3. Kesin olarak, 30/11/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.