Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/36 Esas 2020/233 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/36
Karar No: 2020/233
Karar Tarihi: 15.01.2020

Sahte fatura düzenleme - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/36 Esas 2020/233 Karar Sayılı İlamı

Özet:

2011 yılında sahte fatura düzenlemek suçundan yargılanan bir kişi, suçlamayı kabul etmemesine rağmen vergi tekniği raporlarına dayanarak suçlu bulunmuştur. Ancak ceza dairesi, faturaların sadece unsurlarının incelenmesinin yeterli olduğunu belirterek sanığın beraatına karar vermiştir. Ancak, yapılan temyiz başvurusu sonucunda mahkeme kararı bozulmuştur. 213 sayılı VUK'un 230. maddesi gereği, sahte fatura düzenleme suçuyla ilgili olarak sadece fatura unsurlarının değil, tüm kâğıtların incelenmesi gerektiği açıklanmıştır. Kanun olarak 213 sayılı Vergi Usul Kanunu'nun 230. maddesi belirtilmiştir.

11. Ceza Dairesi 2017/36 E. , 2020/233 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Sahte fatura düzenleme
HÜKÜM : Beraat

Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08.11.2018 tarihli 2018/427 Esas ve 2018/517 Karar sayılı ilamı ile sahte fatura düzenleme ve kullanma suçlarında suça konu faturaların, 213 sayılı VUK"nin 230. maddesine göre yalnızca unsurlarının tespiti amacıyla incelenmesinde zorunluluk bulunmadığının anlaşılması;......Tic. Ltd. Şti. yetkilisi olan sanığın, 2011 takvim yılında mal ve hizmet alımı olmaksızın sahte fatura düzenlediğinin iddia edildiği olayda, sanığın suçlamayı kabul etmemesine karşın, 16.10.2012 tarihli vergi tekniği raporunda mükellef firmanın 2011 yılında ... ile bildirdiği alış miktarının %26"sının haklarında sahte belge düzenlemekten vergi tekniği raporları bulunan mükelleflerden yapılmış olduğu, mükellefin 2011 yılı Temmuz ayına kadar KDV beyannamesi verdiği ve ... San. Tic. Ltd. Şti. adına fatura düzenlendiğinin tespit edildiği, 01.02.2011-01.07.2011 tarihlerinde 19 adet ve toplam 8.612.265,00 TL fatura düzenlediğinin belirlendiği, bu miktarda fatura düzenlemeye iş hacminin uygun olmadığı, şirketin kendi adına nakliye faturası ve taşıma irsaliyesi düzenlediğinin ve belgelerin varlığının da sabit olduğunun anlaşılması karşısında; suçun sübut bulduğu gözetilerek sanığın mahkûmiyeti yerine isabetsiz gerekçe ile beraatine hükmolunması,
Yasaya aykırı, katılan vekilinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, 15.01.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.