Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal etme - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/14335 Esas 2016/9924 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/14335
Karar No: 2016/9924
Karar Tarihi: 20.09.2016

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal etme - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/14335 Esas 2016/9924 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal etme ve mala zarar verme suçlarını işlediği kabul edilerek mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak suçu birlikte işleyen sanıkların yargılama giderlerinin eşit şekilde tahsil edilmesine karar verilmesi, 5271 sayılı CMK'nın 326/2. maddesine aykırı olduğundan hüküm BOZULMUŞTUR. Yargılama giderlerinin sanıkların payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına yazılması gerektiği belirtilerek diğer yönleri usul ve yasaya uygun hükümlerin düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesi
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- CMUK’nun 322. maddesi

17. Ceza Dairesi 2016/14335 E. , 2016/9924 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal etme, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık ... hakkında, ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 28.05.2010 gün 2010/263 Esas ve 2010/ 497 Karar ile sanık ..."nın ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 19.12.2013 tarih, 2013/ 284 Esas ve 2013/176 sayılı ilamı ile ... Asliye Ceza Mahkemesi"nin 23/10/2014 tarih, 2014/30 Esas ve 2014/ 1028 Kararla verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” ilişkin kararlar için 5271 sayılı CMK"nın 231/11. maddesi uyarınca, mahal mahkemesince ilgili mahkemelere ihbarda bulunulması mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşıldığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suçu birlikte işleyen sanıkların neden oldukları yargılama giderlerinin “ayrı ayrı” yerine, “eşit şekilde tahsiline” hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafii ile sanık ... ve müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin bölüm çıkarılarak yerine, “sebebiyet verdikleri yargılama giderin sanıklardan payları oranında ayrı ayrı alınarak hazineye gelir kaydına” cümlesinin yazılması suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20/09/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.