Güveni kötüye kullanma - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/2036 Esas 2018/9912 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Güveni kötüye kullanma
HÜKÜM : TCK’nın 155/1, 62/1, 53/1, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet

Güveni kötüye kullanma suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm o yer Cumhuriyet Savcısı ve sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dairemizin bozma ilamı doğrultusunda uzlaşma işlemleri yapılarak, tarafların uzlaşamadıkları anlaşılmakla yapılan incelemede;
Katılanın arkadaşı .... ile birlikte .... ilçesine geldiği, burada .... in arkadaşı olan sanık ile buluşup bir kahvede birlikte çay içerken sanığın katılana cep telefonunun şarjının bitmiş olduğunu söyleyip katılandan bir telefon görüşmesi yapmak üzere cep telefonunu aldığı, cep telefonuyla kahvehane dışarısına çıkıp bir daha geri dönmediğinin iddia edildiği olayda; tanık ve katılan beyanları, sanık savunması ve dosya kapsamından sanığın atılı suçu işlediği sabit olmakla mahkemenin mahkumiyet yönünde kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanık ile katılanın arkadaş oldukları, bu ilişkiden kaynaklanan güven duygusu nedeniyle katılanın cep telefonunu sanığa verdiği ve zilyetliğin devir iradesinin kabulü gerektiği anlaşıldığından, eylemin hırsızlık suçunu oluşturduğuna yönelik tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; o yer Cumhuriyet Savcısının sanığın eyleminin hırsızlık suçunu oluşturacağına ve sanığın bir sebebe dayanmayan temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA 20/12/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.