MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 27/04/2012 tarih ve 2010/37-2012/205 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, taraflar arasındaki Şebekelerarası İrtibat ve İşbirliği Sözleşmesine göre ilk görüşmeyi başlatan aboneye hizmet veren işletmecinin, aramanın sonlandığı aboneye hizmet veren işletmeye ara bağlantı ücreti adı altında dakika bazlı bir ücret vermesi gerektiğini, bu şekilde belirlenen meblağların aylık olarak faturalanıp karşı tarafa gönderildiğini, borçlu işletmenin de takip eden ayın son iş günü fatura bedelini ödemesi gerektiğini, 01-31 Mayıs 2009 tarihleri için hesaplanan 2.184.903,13 TL tutarlı bir faturanın davalıya gönderildiğini, davalının 158.200,00 TL tutarındaki kısmını ödemeyip bu miktar faturayı açıklama yapmaksızın iade ettiğini, sözleşmeye ek protokolle muaccaliyet tarihi ile fiili ödeme tarihine kadar ticari avans faizinin yanında %10 gecikme cezası ödeneceğinin hüküm altına alındığını ileri sürerek 158.200,00 TL"nin 18.01.2010 tarihine kadar tahakkuk etmiş 23.151,00 TL tutarındaki gecikme faizi, 12.442,00 TL tutarındaki gecikme cezasından oluşan toplam 193.793,00 TL"nin, ana paraya 18.01.2010 tarihinden itibaren işletilecek gecikme cezası, KDV ve ÖİV ile birlikte tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, müvekkilince iade edilen faturadaki ücretlerin ... firması aboneleri tarafından davacı abonelerine yapılan aramalara ilişkin olduğu, bu çağrıların müvekkil şirket şebekesinden taşındığını, taraflarca imzalanan Ek Protokolün 8"inci maddesi uyarınca müvekkilinin, kendisine aynı alan koduna sahip bölgelerde bir işletmecinin diğer bir işletmeciye ... ara bağlantı santrali üzerinden transit trafik talebi gelirse transit trafik gönderen işletmecinin trafiğini sağlayıp davacıda sonlandırmak üzere davacı santrallerine teslim edebileceğini, müvekkilinin bu çağrılardan sorumlu olmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasındaki Şebekeler Arası İrtibat ve İşbirliği Sözleşmesine ek olarak imzalanan 20/03/2009 tarihli protokolde; "Aynı alan koduna sahip bölge içerisinde işletmecilerden birinin diğer işletmeciye ... ara bağlantı santrali üzerinden göndereceği transit trafik için çağrıyı gönderen işletmeci, ..."a faturanın düzenlenmesi nedeniyle yürürlükteki .../...
yasalara uygun olarak tahakkuk ettirilecek KDV ve diğer her türlü vergi, resim, harç vb. mali yükümlülükler hariç olmak üzere net alaniçi için belirlenen ücreti ödeyecektir. ... tarafından çağrıyı sonlandıran işletmeciye herhangi bir ücret ödenmeyecektir" düzenlemesi varsa da bu düzenlemenin aynı alan koduna sahip bölge içerisindeki çağrılar için olup ... şebekesinden başlayan ulusal çağrıların davalı ... ... tarafından davacının itirazına rağmen uluslararası DMS-300 Santrallerinden (uluslararası port"tan) davacıya teslim edilmesi nedeniyle anılan sözleşme kapsamında kalmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne, 158.200,00 TL asıl alacak, KDV ve ÖİV dahil olmak üzere 23.051,00 TL işlemiş faiz, 12.442,00 TL gecikme faizi olmak üzere 193.693,00 TL"nin davalıdan alınıp davacıya verilmesine, asıl alacak olan 158.200,00 TL ye dava tarihinden itibaren değişen oranda avans faizi ve yıllık %10 gecikme cezası uygulanmasına, hesaplanacak gecikme faizi ve gecikme cezasına KDV ve ÖİV uygulanmasına karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 10.354,70 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 20.01.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.