Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2021/13137 Esas 2022/5290 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Özel belgede sahtecilik ve sigorta bedelini almak amacıyla dolandırıcılık
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

A) Sanıklar ... ve ... hakkında sigorta bedelini almak amacıyla dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık ... müdafisi ve sanık ...’ın temyizlerinin incelenmesinde;
1) Sanıklar ... ve ...’ın, Finansbank adına ... tarafından kullanılan araç kredisine istinaden, başlatılan icra takibi neticesinde, alacağın tahsil edildiğine dair .... sigorta şirketine 26.04.2010 tarihli ilgili makama istinaden müzekkere yazılıp fax çekilmek suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçunu işledikleri kabul olunan somut olayda; sanıkların eylemini, kamu kurumu olan Finansbank bankasının maddi varlığını kullanmak ve bankayı vasıta kılmak suretiyle gerçekleştirdiğinin anlaşılması karşısında, 5237 sayılı TCK'nin 158/1-d maddesinde düzenlenen "kamu kurumunu aracı kılmak suretiyle dolandırıcılık" suçunu oluşturacağı gözetilmeden, suç vasfında yanılgıya düşülerek sanıklar hakkında aynı Kanun'un 158/1-k maddesi gereğince sigorta bedelini almak amacıyla dolandırıcılık suçundan hükümler kurulması yasaya aykırı,
2) Kabule göre de;
a) 5237 sayılı TCK'nin 158/1-k maddesi gereğince hükmedilen hapis cezasının alt sınırının üç yıldan az ve adli para cezasının elde edilen haksız menfaatin iki katından az olamayacağının gözetilmemesi,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
B) Sanık ... hakkında sigorta bedelini almak amacıyla dolandırıcılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyizinin incelenmesinde;
a) Sanık ... hakkında sigorta bedelini almak amacıyla dolandırıcılık suçundan kurulan hüküm yönünden; sigorta şirketine .... plakalı araçla ilgili borcun tamamının ödendiği şeklindeki yazının sanığın iş yerinde bulunan faks ile çekilmiş olması nedeniyle sorumlu tutulması gerektiği belirtilerek sanık hakkında diğer sanıkların eylemine iştirak ettiği gerekçesiyle mahkumiyet kararı verilmişse de; sanığın diğer sanıkların eylemine iştirak ettiğine dair yeterli, somut her türlü şüpheden uzak kesin delil bulunmadığı anlaşıldığından, beraati yerine mahkumiyetine hükmolunması,
b) Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c) Sanıklar hakkında özel belgede sahtecilik suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık ... müdafisi, sanıklar ... ve ...’in temyizlerinin incelenmesinde;
a) Sanıklar hakkında özel belgede sahtecilik suçundan kurulan hükümler yönünden; borcun ödendiğine ilişkin sigorta şirketine faksla gönderilen belge nedeniyle açılan kamu davasında Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 14.10.2003 tarih ve 232/250 sayılı kararında açıklandığı üzere, onaysız fotokopi niteliğinde olup suret belge özelliği taşımayan belgenin hukuki sonuç doğurmaya elverişli nitelikte olmadığı ve aldatıcılık niteliği bulunmadığı bu suretle; somut olayda sanıkların sahte olarak düzenletip kullandığı iddia olunan belge aslının ele geçmediği gibi eldeki fotokopisinin de onaysız olduğu nazara alınarak yüklenen suçun yasal unsurları oluşmadığından, sanıkların atılı suçtan beraatleri yerine, mahkûmiyetlerine hükmedilmesi yasaya aykırı,
b) Kabule göre de; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesine ilişkin uygulamanın, Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... müdafisi, sanıklar ... ve ...’in temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK'nin 321. maddesi uyarınca hükümlerin BOZULMASINA, aynı Kanun’un 326/son maddesi uyarınca sanıkların kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 29.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.