Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/4078 Esas 2012/61 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki Kooperatif üyeliğinden ihraç kararının iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkilinin, davalı kooperatifin ortağı olduğunu, müvekkili hakkında daha önce verilen 2004 tarihli çıkarma kararının mahkemece iptaline karar verildiğini, ancak ihraç iptal ve kesinleşme sürecine ilişkin davalı kooperatifçe ödenmeyen aidatlara faiz işletildiğini, sürekli farklı hesaplamalarla borç ödenmesinin istendiğini ileri sürerek, davalı kooperatifin yönetim kurulunca alınan 04.09.2007 tarih ve 760 sayılı çıkarma kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının çıkarma kararının iptali için açtığı önceki dava sürecinde parasal yükümlülüklerini yerine getirmesinin gerektiği ve ödenmeyen bu aidat borcunun geç ödenmesinden doğan faizden sorumlu olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davacının daha önceki çıkarma kararının iptali için açtığı dava sürecinde aidat borcuna faiz işletilemeyeceği iddiasının, Kooperatifler Kanunu"nun 16/son maddesi gereğince yerinde olmadığı, çıkarma kararı sürecindeki ihtarların esas borcu gösterdiği ve sürelerin kanuna uygun olduğu, gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava, üyelikten çıkarma kararının iptali istemine ilişkindir. Davacı tarafından yapılan 1.925.00 TL ödemenin 20.04.2007 tarihli olmasına, göre 08.05.2007 tarihli birinci ihtarnameden önce yapılan bu ödemenin borçtan düşülmeden yapılan birinci ihtar hukuka aykırıdır.
Öte yandan, mahkemece benimsenen bilirkişi raporunda 12.04.2007 tarihinde ödenen 150,00 TL lik kısmi ödemenin hesaplamada dikkate alınmadığı ve esas borcun 27.239,63 TL olduğu tespitleri çelişkili olup bu hususun denetime elverişli ve yeterli bir şekilde açıklanması gerekirken, yazılı şekilde hüküm tesisi doğru olmamıştır.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile hükmün, davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 16.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.