Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/3915 Esas 2021/4800 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2021/3915
Karar No: 2021/4800

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/3915 Esas 2021/4800 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasındaki boşanma davasında, mahkeme kadının ortak konutu terk etmesi, sadakat yükümlülüğünü ihlal etmesi ve fiziksel şiddet eğilimi göstermesi sebebiyle ağır kusurlu olduğuna karar vermiştir. Ancak, davacı ve mirasçılarının kusur belirlemesi yönünden temyiz etmedikleri görüldüğünden, kadına mahkemece belirlenen kusurların yanında başka bir kusur yüklenemeyeceğine karar verilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 181/2 maddesi gereğince sağ kalan eşin boşanmaya sebebiyet verecek derecede kusurlu olduğunun tespiti yapılmış, davalı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları da reddedilmiştir. Mahkeme ayrıca, ortak çocuklar üzerindeki velayet talebine ilişkin olarak, taraflar arasındaki evlilik birliğinin boşanmayla değil, ölüm ile sona erdiği, anne ve babadan birinin ölümü halinde velayetin sağ kalana ait olacağı (TMK m. 336/3) dikkate alınmaksızın, daha önceden alınmış bir karar olduğu gerekçesiyle davalı kadının velayet isteminin reddine karar vermiştir. Ancak, velayet ile ilgili ilk verilen hüküm kesinleşmemiş olduğundan, karar bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 181/2 Maddesi
- Türk Medeni Kanunu'nun 336/3 Maddesi

2. Hukuk Dairesi 2021/3915 E. , 2021/4800 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı kadın tarafından kusur belirlemesi ve velayet yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve özellikle mahkemece kadına yüklenen "Ortak konutu terk ettiği, sadakat yükümlülüğünü ihlal ettiği ve fiziksel şiddet eğilimi gösterdiği" ve boşanmaya sebebiyet veren olaylarda ağır kusurlu olduğu gerekçesiyle karar verilmişse de mahalli mahkemece verilen 23.01.2015 tarihli ve 11.05.2017 tarihli kararların davalı kadın tarafından temyiz edildiği, davacı ve davacı mirasçıları tarafından kusur belirlemesi yönünden temyiz edilmediği, bu sebeple mahkemenin belirlediği kusurlar kadın yönünden kesinleşmiş olduğundan, davalı kadına mahkemece belirlenen kusurların yanında başkaca kusur yüklenemeyeceği, Türk Medeni Kanunu"nun 181/2 maddesi gereğince sağ kalan eş ..."ın boşanmaya sebebiyet verecek derecede kusurlu olduğunun tespiti ile davalı kadının aşağıdaki bent kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Mahkemece, Dairemizin 2018/45 esas 2019/928 karar sayılı bozma ilamına uyularak yapılan yargılama neticesinde, davalı kadının velayet talebinin reddi ile ortak çocuklar ... ve ... arasında kişisel ilişki tesis edilmişse de taraflar arasındaki evlilik birliğinin boşanmayla değil, ölüm ile sona erdiği, velayet ile ilgili ilk verilen hüküm kesinleşmediği gibi anne ve babadan birinin ölümü halinde velayetin sağ kalana ait olacağı (TMK m. 336/3) da dikkat alınmaksızın, daha önceden ortak çocuklarla ilgili alınmış bir karar olduğu gerekçesiyle davalı kadının velayet isteminin reddine karar verilmesi doğru olmayıp bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerin ise yukarıda 1. bentte açıklanan sebeple ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 14.06.2021 (Pzt.)