15. Ceza Dairesi Esas No: 2018/3481 Karar No: 2018/9897 Karar Tarihi: 20.12.2018
Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/3481 Esas 2018/9897 Karar Sayılı İlamı
15. Ceza Dairesi 2018/3481 E. , 2018/9897 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Dolandırıcılık HÜKÜM : Sanık hakkında TCK 157/1, 52/2-4, 53, 58/6-7 ve 63. maddeleri gereğince mahkumiyet
Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü; Sanığın üzerine atılı dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamına alınması nedeniyle bozma sonrasında dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği ancak taraflar arasında uzlaşma sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede; Sanığın suç tarihinde hileli davranışlar sergileyerek altın olduğuna inandırdığı kol saatlerinin karşılığında katılandan 10.000TL haksız menfaat temin etmek suretiyle, üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediği iddia olunan somut olayda; sanığın suçunun sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin kabulünde her hangi bir isabetsizlik görülmemiştir. Sanığın tekerrüre esas alınan ... Asliye Ceza Mahkemesinin 07/09/2006 gün, 2006/577 esas, 2006/666 karar sayılı ilamına konu dolandırıcılık suçunun uzlaştırma kapsamında bulunması karşısında, öncelikle tekerrüre esas alınan ilam sebebi ile uyarlama yargılaması yapılarak sonucuna göre sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür. Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine, ancak; TCK’nın 52/4. maddesi uyarınca sanık hakkında hükmedilen adli para cezasının taksitlendirilmesi sırasında, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilebileceğine karar verilmesi gerekirken bu hususta sanığa ihtarat yapılmaması, Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hüküm fıkrasının taksitlendirmeye ilişkin
bölümüne “geri kalan kısmın tamamının tahsil edileceğinin” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve ödenmeyen adlî para cezasının hapse çevrilebileceğinin sanığa ihtarına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.