Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/8549 Esas 2016/9890 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/8549
Karar No: 2016/9890
Karar Tarihi: 19.09.2016

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2016/8549 Esas 2016/9890 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme ve hırsızlık suçlarından mahkumiyetine karar verdi. İlk iki suç için sanığın temyiz nedenleri reddedilirken, hırsızlık suçu için hürriyeti bağlayıcı cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla hapis cezasını gerektirdiği dikkate alınarak sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiği gözetilmediği gerekçesiyle karar bozuldu. Sanığa yüklenen kanun maddeleri ise şu şekilde: işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçları için TCK'nın 128/1 ve 152. maddeleri, hırsızlık suçu için ise TCK'nın 142/2-h ve 143. maddeleri. Ayrıca, bozma gerekçesi olarak CMK'nın 150/3. maddesi de ileri sürülmüştür.

17. Ceza Dairesi 2016/8549 E. , 2016/9890 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle incelenerek, gereği görüşülüp düşünüldü:
I-Sanık hakkında işyeri dokunulmazlığını ihlal ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA,
II-Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümlerin temyiz incelemesine gelince;
Sanığa yüklenen 5237 sayılı TCK’nın 142/2-h, 143. maddelerinde öngörülen hürriyeti bağlayıcı cezanın alt sınırının 5 yıldan fazla hapis cezasını gerektirmesi karşısında, 5271 sayılı CMK’nın 150/3. maddesi uyarınca sanığa zorunlu müdafii atanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ..."in temyiz nedenleri ve tebliğnamedeki düşünce bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, 19.09.2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.