Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/4191 Esas 2012/40 Karar Sayılı İlamı

23. Hukuk Dairesi
Esas No: 2011/4191
Karar No: 2012/40
Karar Tarihi: 16.01.2012

Yargıtay 23. Hukuk Dairesi 2011/4191 Esas 2012/40 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı kooperatif ortağı, davalı kooperatifin yöneticilerinin yatırmadığı stopaj vergisi cezası ve faizi nedeniyle kendisinden 3.000 TL talep ettiği ancak davalı yöneticilerin sorumlu olduğunu iddia ederek menfi tespit davası açmıştır. Mahkeme, davalı yöneticilerin kasasında para olmaması nedeniyle vergi borcunun ödenmediği, var olan para ile ise arsa sahibine binanın imal edilerek teslim edilmesi için çaba gösterildiği gerekçesiyle davayı reddetmiştir. Davacı vekili kararı temyiz etmiştir ancak temyiz itirazları reddedilmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri: Stopaj vergisi mükellefiyeti ve sorumluluğu hakkında 193 sayılı Gelir Vergisi Kanunu, yöneticilerin ödev ve sorumlulukları hakkında 6102 sayılı Türk Ticaret Kanunu.

23. Hukuk Dairesi 2011/4191 E. , 2012/40 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

-K A R A R-
Davacı vekili, müvekkilinin davalı kooperatifin ortaklarından olduğunu, davalı kooperatif yöneticilerinin zamanında yatırmadığı stopaj vergisi cezası ve faizi nedeniyle davacıdan 3.000,00 TL talep edildiğini, bu vergi cezası ve faizinden davalı kooperatif yöneticilerinin sorumlu olduğunu ileri sürerek, davacının davalı kooperatife 3.000,00 TL borçlu olmadığının tespitine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, benimsenen bilirkişi raporu ve dosya kapsamına göre, davalı yöneticilerinin kasasında para olmaması nedeniyle vergi borcunun ödenmediği, var olan para ile ise, sözleşme ile kararlaştırılan tarihte arsa sahibine binanın imal edilerek teslim edilmesi için çaba gösterildiği gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenden alınmasına, 16.01.2012 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.